ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΑΣ – έπαλξη κοινωνικής πάλης

Ναι στις παρελάσεις: Απάντηση του ‘Εμπροσθοφύλακα’ στον Γεράσιμο Βέβη 27/01/2010

LEO2

‘Εμπροσθοφύλακας’
«Ναι στις παρελάσεις: Απάντηση του ‘Εμπροσθοφύλακα’ στον κ. Γεράσιμο Βέβη»
27 Ιανουαρίου 2010
Συντακτική Ομάδα

Με μεγάλη μας λύπη διαβάσαμε την είδηση κατάργησης της παρέλασης των μηχανοκίνητων τμημάτων. Αν και προσφάτως είχε γίνει προσπάθεια να ανακινηθεί, για πολλοστή φορά, το θέμα της κατάργησης των μαθητικών παρελάσεων [ερώτηση Τάσου Κουράκη, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Α’ Αθήνας 29/10/2009], είδαμε πως οι πιέσεις εναντίον των παρελάσεων, είχαν τελικά αποτέλεσμα προς μια διαφορετική κατεύθυνση: Την κατάργηση των μηχανοκίνητων παρελάσεων. Οι περισσότεροι, διαβάζοντας την είδηση αιφνιδιάστηκαν και προβληματίστηκαν, όχι τόσο για την ίδια την απόφαση αυτή καθεαυτή, όσο για τον διάχυτο πλέον φόβο πως αυτή η υπουργική απόφαση είναι μόνο ένα ενδιάμεσο βήμα μέχρι την ολοκληρωτική κατάργηση των στρατιωτικών παρελάσεων. Έχοντας σαν κύριο επικοινωνιακό στόχο τις μαθητικές παρελάσεις εδώ και χρόνια, οι στρατιωτικές μοιάζουν σαν ώριμο φρούτο για κατάργηση, αφού έχουν επιπλέον και την κατηγορία του στρατοκρατικού, της προβολής χρήσης βίας (μοιάζει τόσο αστεία στις μέρες μας μια τέτοια κατηγορία) και φυσικά, των εξόδων.

Προσφάτως, σε ένα άρθρο του περιοδικού ‘Πτήση’, [20/12/2009, τ.290, σελ. 5], δημοσιευμένο πριν την απόφαση του Υ.ΕΘ.Α., ο κ. Γεράσιμος Βέβης αναπτύσει τη θέση του για ολοκληρωτική κατάργηση ενός εκ των δύο μεγάλων παρελάσεων στην οποία είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε, παράγραφο-παράγραφο.

«Στις 28 Οκτωβρίου που μας πέρασε παρακολούθησα την 71η «εθνική παρέλαση» της ζωής μου, στην οποία, κατά τα ειωθότα, η Ελλάδα «καμάρωσε τα εθνικά της νιάτα» και συνάμα «επιβεβαίωσε την πίστη της για το αξιόμαχο, το υψηλό εθνικό φρόνημα και την αποτελεσματικότητα των ενόπλων δυνάμεων». Ουφ πια!»

Δεν καταλαβαίνουμε τα εισαγωγικά στην φράση εθνική παρέλαση. Είναι ή δεν είναι η παρέλαση της 28ης (και της 25ης) εθνική παρέλαση κ.Βέβη; Μα και ως προς τι το ξεφύσημα; Σας φαίνεται τόσο παράξενο που κάποιοι, ακόμα και σήμερα, καμαρώνουν τα παιδιά τους στις παρελάσεις;

«Τη μορφή και το χαρακτήρα που έχουν σήμερα τον πήραν σχετικά πρόσφατα, μετά τη συγκρότηση των εθνικών κρατών και τη συγκρότηση αντίστοιχα, των εθνικών στρατών. Όταν οι λαοί απέκτησαν εθνική συνείδηση, άρχισαν να καμαρώνουν τον «εθνικό εαυτό» τους, αυτό που ένιωθαν τους ενώνει και τους αντπροσωπεύει.»

Είναι άστοχη αυτή η ταύτιση του χαρακτήρα των σύγχρονων παρελάσεων με το έθνος-κράτος και ό,τι σχετικό με το έθνος. Στα κομμουνιστικά κράτη δεν γινόταν στρατιωτικές παρελάσεις; Ο χαρακτήρας αυτών των παρελάσεων είχε να κάνει με την εθνική αυτοσυνειδησία των εθνών αυτών ή με την επικράτηση της κομμουνιστικής επανάστασης; (ή σοβιετικού πραξικοπήματος σε μερικές περιπτώσεις) Είναι υπεραπλουστευτικό να μιλάμε πως ο χαρακτήρας των στρατιωτικών παραλάσεων προσδιορίζεται αποκλειστικά από εθνικά χαρακτηριστικά. Η πολιτειακή δομή μιας χώρας, η πολιτική ιδεολογία της εκάστοτε εξουσίας-καθεστώτος, οι κοινωνικές πραγματικότητες, οι πολιτιστικές παραδόσεις, το επικρατών θρήσκευμα (ή η απουσία επίσημου θρησκεύματος), οι οικονομικές δυνατότητες, η παρουσία ή μη εξωτερικής απειλής, όλα αυτά είναι παράγοντες που καθορίζουν τον χαρακτήρα μιας παρέλασης.

«Η πορεία της συγκρότησης των εθνικών κρατών τις περισσότερες φορές περιελάμβανε πολέμους, επαναστάσεις και αιματηρές συγκρούσεις, η ανάμνηση των οποίων προσέδωσε ιδιαίτερο «εθνικό φορτίο» στις παρελάσεις, οι οποίες συμπίπτουν κατά κανόνα με την εθνική επέτειο.»

Δηλαδή η πορεία συγκρότησης μη-εθνικών κρατών πως έγινε; Με αγάπες και λουλούδια; Τα μη εθνικά κράτη, τα οποία πολύ συχνά στην ιστορία κατασκευάστηκαν με στρατιωτικές κατακτήσεις, προφανώς δημιουργήθηκαν αναίμακτα και με την σύμφωνη γνώμη των κατακτημένων. Συγγνώμη κ. Βέβη, μάλλον δεν έχετε καταλάβει πως απευθύνεστε σε Έλληνες και όχι Ισλανδούς. Και ευτυχώς, εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε ξεχάσει πως με τη βία, άρα και αιματηρές συγκρούσεις, κατακτηθήκαμε από τους Τούρκους, τους Γερμανούς, τους Ιταλούς και άλλους…

«Κάθε μικρή η μεγάλη πόλη βορειότερη της Λάρισας (και κάμποσες νοτιότερες) που είχε το «προνόμιο» να απελευθερωθεί από τους Τούρκους κατά τους Βαλκανικούς πολέμους, έχει τη δική της παρέλαση.»

Δεν καταλαβαίνουμε γιατί πρέπει να ενοχλεί αυτό. Αυτοί οι ανθρώποι δεν πρέπει να γιορτάσουν τις εθνικες επετείους; Ποια είναι η λογική αντίρρησης σ’αυτό; Τα έξοδα; Πόσο κοστίζουν αυτές οι παρελάσεις; Τις βενζίνες των οχημάτων που μεταφέρουν τους στρατευμένους στο σημείο παρέλασης; Και γιατί η λέξη προνόμιο είναι σε εισαγωγικά; Έχετε υπόψη σας πόσοι (προ-παππούδες μας) σκοτώθηκαν το ’12-’13 για να έχουμε τη δυνατότητα σ’αυτές τις πόλεις σήμερα να κυματίζει η Ελληνική σημαία;

«Και, βέβαια, είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που διοργανώνουμε δύο παρελάσεις «μεγάλης κλίμακας». Μήπως είναι καιρός να το ξανασκεφτούμε;»

Δεν είναι έτσι. Για παράδειγμα, μεγαλύτερες από μία παρελάσεις «μεγάλης κλίμακας» διοργανώνει το Πακιστάν (23 Μαρτίου & 14 Αυγούστου), η Πολωνία (3 Μαίου & 11 Νοεμβρίου) αλλά και η …Τουρκία! (30 Αυγούστου & 29 Οκτωβρίου). Αλλά και να ήταν έτσι, είναι επιχείρημα αυτό; Επειδή το κάνουν οι άλλοι, πρέπει να το κάνουμε κι εμείς;

«Είναι σαφές πως οι παρελάσες έχουν χάσει το νόημα που είχαν παλιότερα, κι έχουν μετατραπεί σε πανηγύρι. Δεν είναι τίποτα άλλο από ευκαιρία προβολής κάθε λογής πολιτικών και πολιτικάντηδων, μια ευκαιρία για λεζάντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη στη Θεσσαλονίκη, όπου στις θέσεις των επισήμων είχαν «παραταχθεί» χαμογελαστοί (πριν βγουν τα μαχαίρια της διαδοχής!) οι τέσσερις (ακόμη, τότε) υποψήφιοι πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας.»

Και αυτό θα σταματήσει με την κατάργηση των στρατιωτικών παρελάσεων; Οι εκάστοτε πολιτικάντηδες πηγαίνουν εκεί για προβολή λόγω του εορτασμού των Εθνικών επετείων, κι όχι επειδή  ο εορτασμός έχει την δείνα ή την τάδε μορφή. Για να σταματήσει η προσπάθεια αυτοπροβολής τους και τα χαμόγελα μπροστά στις κάμερες, θα πρέπει να καταργηθούν εντελώς οι εορτασμοί. Τα ίδια δεν κάνουν και στην γιορτή αποκατάστασης της δημοκρατίας; Τα ίδια δεν κάνουν παντού; Να καταργήσουμε μήπως κάθε μορφή δημόσιου εορτασμού για να μην έχουν καμία ευκαιρία για προβολή; Επειδή η ευτελής κομματοκρατία ξεφτιλίζει το νόημα των παρελάσεων, πρέπει να μην έχουμε κι εμείς, οι υπόλοιποι, την ευκαιρία να γιορτάσουμε την απελευθέρωση της χώρας μας;

«Οι τηλεοπτικοί σχολιαστές καταβάλλουν αγωνιώδη προσπάθεια να μεταδώσουν το θαυμασμό τους για την απόλυτη προστασία της αντιεροπορικής μας άμυνας (τους S300 ακόμα περιμένουμε να τους δούμε σε παρέλαση…), το θαυμασμό τους για το μηχανοκίνητο πεζικό μας (τα «υπερσύγχρονα» Μ113 δίνουν την ίδια αίσθηση που δίνουν και τα κλασσικά ταξί της Αβάνας…), το θαυμασμό τους για τα «ευέλικτα» VBL, με τα οποία συμμετέχουμε σε ειρηνευτικές αποστολές (όπου δεν τολμάμε να ξεμυτίσουμε από το στρατόπεδο, γιατί τα οχηματά μας προσφέρουν την ίδια ασφάλεια όσο ένα ΙΧ πόλης), το θαυμασμό για την ακρίβεια και την ταχυβολία των Leopard, (βέβαια, η «ταχυβολία» προυποθέτει πως κάτι «βάλλεται», πυρομαχικά όμως δεν έχουμε….), το θαυμασμό για τα μαχητικά που σκίζουν τους αιθέρες (ευτυχώς που για την παρέλαση δεν χρειάζονται Link 16 και συστήματα αυτοπροστασιας…) το θαυμασμό για τα υπόλοιπα εναέρια μέσα (ειδικά τα νέα ΑΦΝΣ φέτος ήταν εντυπωσιακά…) να μη μιλήσουμε δε για την υπερηφάνεια με την οποία γεμίζουμε βλεποντας τα Zubr και τα νέα υποβρύχια (με πρώτο τον Παπανικολή…) στο Θερμαικό!»

Εδώ αναδεικνύεται η ανεπάρκεια των τηλεοπτικών σχολιαστών, ανεπάρκεια για την οποία συμφωνούμε. Αναδεικνύεται όμως και η ανεπάρκεια, παλαιότητα και ακαταλληλότητα πολεμικού υλικού των ενόπλων δυνάμεων, κάτι για το οποίο επίσης συμφωνούμε. Αυτό που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, είναι τι σχέση έχουν αυτά με την κατάργηση των στρατιωτικών παρελάσεων. Κάποιοι μερικές φορές ενοχλούνται με τα σχόλια αθλητικών δημοσιογράφων τη στιγμή μετάδοσης αθλητικών γεγονότων. Σκέφτηκε ποτέ κανένας να …καταργήσει τα πρωταθλήματα έτσι ώστε να μην ακούει τους τηλεσχολιαστές; Και αν οι ένοπλες δυνάμεις δεν έχουν κάτι νέο να δείξουν, πρέπει να καταργήσουμε τις παρελάσεις; Μόνο που ο σκοπός δεν είναι μόνο η επίδειξη των οχημάτων/αρμάτων, αλλά και των ανθρώπων που τα κινούν και των μονάδων που ανήκουν. Προτιμούμε να αναδείξουμε το πραγματικό πρόβλημα, που είναι η εγκατάλειψη των ενόπλων δυνάμεων από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, παρά να το χρησημοποιούμε ως δικαιολογία κατάργησης των παρελάσεων.

«Μήπως στο πλαίσιο μιας πιο συνετής, αποτελεσματικής και ουσιαστικής λειτουργίας των ενόπλων δυνάμεων, θα πρέπει να τις απαλλάξουμε από ένα μέρος των καθηκόντων «δημοσίων σχέσεων» που υποχρεώνονται να εκτελούν για λογαριασμό των πολιτικών μας;»

Μήπως τις ρώτησες αν θέλουν να απαλλαγούν οι ίδιες; Είναι λάθος, και πρωτοφανή διαστρέβλωση, η άποψη πως οι στρατιωτικές παρελάσεις γίνονται για να κάνουν δημόσιες σχέσεις οι – όποιοι- πολιτικοί «μας». Οι στρατιωτικές παρελάσεις γίνονται πρωτίστως για να εορταστούν οι θυσίες των ηρώων που θεμελίωσαν (ή διατήρησαν) με το αίμα τους το Ελληνικό κράτος. Οι ένοπλες μας δυνάμεις είναι ο φυσικός και νόμιμος συνεχιστής τους. Είναι παντελώς αστείο να απέχουν. Έπειτα, οι στρατιωτικές παρελάσεις είναι κι ένας τρόπος αναγνώρισης του θεσμικού ρόλου των ενόπλων δυνάμεων στην Ελληνική δημοκρατία. Αυτοί οι ανθρώποι, η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων, που μένει μακρυά από τις κάμερες 363 μέρες το χρόνο, έχει την μοναδική ευκαιρία να δείξει με την σιωπηλή παρουσία της την θεσμική της θέση, κατοχυρώνοντας τη θέση των ενόπλων δύνάμεων στη συνείδηση του λαού. Δεν είναι τα πρόσωπα, είναι η στολή που φορούν και ο θεσμός που αντιπροσωπεύουν.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Πτήση’
«Περνάει ο Στρατός…αλλά που πάει;»
20 Δεκεμβρίου 2009
Γερασιμος Βέβης

Στις 28 Οκτωβρίου που μας πέρασε παρακολούθησα την 71η «εθνική παρέλαση» της ζωής μου, στην οποία, κατά τα ειωθότα, η Ελλάδα «καμάρωσε τα εθνικά της νιάτα» και συνάμα «επιβεβαίωσε την πίστη της για το αξιόμαχο, το υψηλό εθνικό φρόνημα και την αποτελεσματικότητα των ενόπλων δυνάμεων». Ουφ πια!

Οι παρελάσεις υπήρξαν από αρχαιοτάτων χρόνων ένας στρατιωτικός θεσμός που έδινε την ευκαιρία στη στρατιωτική δύναμη να τιμήσει, αλλά και να τιμηθεί. Τη μορφή και το χαρακτήρα που έχουν σήμερα τον πήραν σχετικά πρόσφατα, μετά τη συγκρότηση των εθνικών κρατών και τη συγκρότηση αντίστοιχα, των εθνικών στρατών. Όταν οι λαοί απέκτησαν εθνική συνείδηση, άρχισαν να καμαρώνουν τον «εθνικό εαυτό» τους, αυτό που ένιωθαν τους ενώνει και τους αντπροσωπεύει. Είναι χαρακτηριστικό πως οι εθνικές παρελάσεις τιμούνται από όλα τα κόμματα, τα οποία για μια συγκεκριμένη μέρα θυμούνται και αναγνωρίζουν το κοινό εθνικό, ηρωικό παρελθόν. Εκεί που διαφορποιούνται βέβαια, οι πολιτικοί αρχηγοί είναι στο πως αντιλαμβάνονται το μήνυμα της κάθε μέρας, είναι όμως όλοι εκεί!

Η πορεία της συγκρότησης των εθνικών κρατών τις περισσότερες φορές περιελάμβανε πολέμους, επαναστάσεις και αιματηρές συγκρούσεις, η ανάμνηση των οποίων προσέδωσε ιδιαίτερο «εθνικό φορτίο» στις παρελάσεις, οι οποίες συμπίπτουν κατά κανόνα με την εθνική επέτειο – με εξαίρεση κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις τριτοκοσμικών χωρών, όπου συμπίπτουν απλώς με τα …γενέθλια του βασιλιά ή τυράννου τους. Ενίοτε, συμπίπτουν και με δύο …εθνικές επετείους ή και πολλές περισσότερες. Όπως συμβαίνει συνήθως στη χώρα μας, έτσι και στις στρατιωτικές παρελάσεις, οι Νεοέλληνες χάσαμε το μέτρο. Κάθε μικρή η μεγάλη πόλη βορειότερη της Λάρισας (και κάμποσες νοτιότερες) που είχε το «προνόμιο» να απελευθερωθεί από τους Τούρκους κατά τους Βαλκανικούς πολέμους, έχει τη δική της παρέλαση. Και, βέβαια, είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που διοργανώνουμε δύο παρελάσεις «μεγάλης κλίμακας». Μήπως είναι καιρός να το ξανασκεφτούμε;

Για να προλάβω όσους σπεύσουν να χαρακτηρίσουν το παρόν σχόλιο ως μέρος κάποιου ύπουλου σχεδίου διεθνιστικής, «νεο-ταξικής» ή ανθελληνικής σκευωρίας, σπεύδω να δηλώσω πως δεν προβάλλω «εθνικά» ή «μη εθνικά» επιχειρήματα. Η αφετηρία μου είναι εντελώς διαφορετική.

Είναι σαφές πως οι παρελάσες έχουν χάσει το νόημα που είχαν παλιότερα, κι έχουν μετατραπεί σε πανηγύρι. Δεν είναι τίποτα άλλο από ευκαιρία προβολής κάθε λογής πολιτικών και πολιτικάντηδων, μια ευκαιρία για λεζάντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη στη Θεσσαλονίκη, όπου στις θέσεις των επισήμων είχαν «παραταχθεί» χαμογελαστοί (πριν βγουν τα μαχαίρια της διαδοχής!) οι τέσσερις (ακόμη, τότε) υποψήφιοι πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας.

Παράλληλα, ξοδεύονται σημαντικά ποσά, αλλά κυρίως, σημαντικός χρόνος, για την προετοιμασία και την πραγματοποίηση των δύο μεγάλων παρελάσεων στις οποίες, κατά τα άλλα, ξεχειλίζει η υποκρισία. Οι τηλεοπτικοί σχολιαστές καταβάλλουν αγωνιώδη προσπάθεια να μεταδώσουν το θαυμασμό τους για την απόλυτη προστασία της αντιεροπορικής μας άμυνας (τους S300 ακόμα περιμένουμε να τους δούμε σε παρέλαση…), το θαυμασμό τους για το μηχανοκίνητο πεζικό μας (τα «υπερσύγχρονα» Μ113 δίνουν την ίδια αίσθηση που δίνουν και τα κλασσικά ταξί της Αβάνας…), το θαυμασμό τους για τα «ευέλικτα» VBL, με τα οποία συμμετέχουμε σε ειρηνευτικές αποστολές (όπου δεν τολμάμε να ξεμυτίσουμε από το στρατόπεδο, γιατί τα οχηματά μας προσφέρουν την ίδια ασφάλεια όσο ένα ΙΧ πόλης), το θαυμασμό για την ακρίβεια και την ταχυβολία των Leopard, (βέβαια, η «ταχυβολία» προυποθέτει πως κάτι «βάλλεται», πυρομαχικά όμως δεν έχουμε….), το θαυμασμό για τα μαχητικά που σκίζουν τους αιθέρες (ευτυχώς που για την παρέλαση δεν χρειάζονται Link 16 και συστήματα αυτοπροστασιας..) το θαυμασμό για τα υπόλοιπα εναέρια μέσα (ειδικά τα νέα ΑΦΝΣ φέτος ήταν εντυπωσιακά…) να μη μιλήσουμε δε για την υπερηφάνεια με την οποία γεμίζουμε βλεποντας τα Zubr και τα νέα υποβρύχια (με πρώτο τον Παπανικολή…) στο Θερμαικό!

Αρκετή δεν είναι τόση υποκρισία και ανοησία; Δεν έχουμε ακούσει πια αρκετές φορές τις ίδιες σαχλαμάρες από τους εκφωνητές της κρατικής τηλεόρασης, που, θαρρείς, διαβάζουν τα ίδια κείμενα για δεκαετίες, αλλάζοντας μόνο τα ονόματα των οπλικών συστημάτων. Αφού, έτσι κι αλλιώς, αυτά που λέγονται από τους επισήμους ή διαβάζονται από τους εκφωνητές δε τα πιστεύει κανείς και σίγουρα δεν τρομάζουν κανέναν από αυτούς, στους οποίους, υποτίθεται, στέλνουμε μήνυμα (τρομάρα μας!) μήπως είναι καιρός να κοιτάξουμε πως με έργα θα ενισχύσουμε το «το αξιόμαχο, το υψηλό φρόνημα και την αποτελεσματικότητα των ενόπλων δυνάμεων»: Μήπως είναι καιρός να σταματήσουμε να ασχολούμαστε μόνο με τη βιτρίνα και τις δημόσιες σχέσεις;

Μήπως στο πλαίσιο μιας πιο συνετής, αποτελεσματικής και ουσιαστικής λειτουργίας των ενόπλων δυνάμεων, θα πρέπει να τις απαλλάξουμε από ένα μέρος των καθηκόντων «δημοσίων σχέσεων» που υποχρεώνονται να εκτελούν για λογαριασμό των πολιτικών μας; Ας σκεφτούμε πως μήπως ήρθε καιρός να πάψουμε να έχουμε δύο στρατιωτικές παρελάσεις μεγάλης κλίμακας. Και επειδή, αν προτείνω να διατηρηθεί η παρέλαση των Αθηνών (πρωτεύουσα γαρ), διατρέχω σοβαρό κίνδυνο να δεχθώ επίθεση οργισμένου νομάρχη και να βρεθώ με το «Ψ» χαραγμένο στο στήθος μου, (σ.σ. είναι το μόνο σημείο όπου η έμφαση είναι δική μας) προτείνω με θάρρος και υψηλό και φρόνημα (είδατε τι κάνει μια παρέλαση;) να διατηρήσουμε μόνο την παρέλαση της Θεσσαλονίκης!

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Πρώτο Θέμα’
«Χωρίς αεροπλάνα και τανκς οι παρελάσεις!»
22 Ιανουαρίου 2010

Στοπ στην παρουσία αρμάτων μάχης, τεθωρακισμένων οχημάτων και στρατιωτικών αυτοκινήτων κάθε είδους από τις παρελάσεις βάζει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας.

Με απόφαση του κ. Βαγγέλη Βενιζέλου, «στις παρελάσεις με την ευκαιρία εθνικών εορτών ή επετείων θα μετέχουν στο εξής μόνο πεζοπόρα τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων». Οπως διευκρινίζει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, «τα μηχανοκίνητα μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων και το έργο των σχετικών μονάδων θα επιδεικνύεται κατά τη διάρκεια επιθεωρήσεων στους τόπους που εδρεύουν οι μονάδες αυτές».

Με απλά λόγια, η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη ήταν η τελευταία στην οποία συμμετείχαν άρματα μάχης, τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού, αλλά και αρματοφορείς, ή ειδικά ρυμουλκούμενα οχήματα. Αρά στο εξής στις παρελάσεις για τον εορτασμό των εθνικών επετείων δεν θα παρουσιάζονται ούτε τα συστήματα που χρησιμοποιεί το Πυροβολικό, ή οι πύραυλοι που χρησιμοποιούν για την αντιαεροπορική άμυνα οι Ενοπλες Δυνάμεις.

Και κυρίως όσοι πολίτες αρέσκονται στο να παρακολουθούν παρελάσεις δεν θα ξαναδούν από κοντά μαχητικά αεροσκάφη σε χαμηλές πτήσεις, ούτε και ελικόπτερα ή πυροσβεστικά αεροσκάφη να κάνουν διελεύσεις πάνω από τον χώρο όπου βρίσκονται οι συγκεντρωμένοι πολίτες.

Οι παρελάσεις στο εξής θα γίνουν κυριολεκτικά πεζές, αφού θα συμμετέχουν μόνο πεζοπόρα τμήματα. Για την απόφασή του αυτή ο κ. Βενιζέλος ενημέρωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια.

Οπως διευκρινίζεται από το Πεντάγωνο, προφανής σκοπός της «απαγόρευσης» στην παρουσία αρμάτων, στρατιωτικών οχημάτων και μαχητικών αεροσκαφών στις παρελάσεις είναι να περιοριστούν τα έξοδα, προκειμένου να επιτευχθεί και ο στόχος για μείωση των λειτουργικών δαπανών στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας κατά 12,1% για το 2010.

Με… εθνικό ύμνο η «τουρκική Δυτική Θράκη»! 27/01/2010

Σχόλιο Σ.Ο.: Ενώ η Ελλάδα συνεχίζει τον ύπνο του δικαίου, απασχολούμενη με τη μαζική παραχώρηση ιθαγένειας στους (λαθρο)μετανάστες της και την αφαίρεση του σταυρού από το σήμα της Ελληνικής Αστυνομίας, στη Θράκη συνεχίζεται απρόσκοπτα η τουρκική προπαγάνδα ανάμεσα στον μουσουλμανικό πληθυσμό. Πρόσφατα ήρθε στο φως ο «εθνικός ύμνος της Τουρκικής Δυτικής Θράκης» (Batı Trakya Türk Cumhuriyeti Milli Marşı) που εντάσσεται στο πλαίσιο της ασίγαστης διαδικτυακής προπαγάνδας! Χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο για να αντιληφθούν οι ιθύνοντες στην Αθήνα τι ονειρεύονται οι οι τουρκόφρονες της Θράκης, το εκεί Τουρκικό Προξενείο και η Άγκυρα;

‘Ινφογνώμων Πολιτικά’
«Ο εθνικός ύμνος της «ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης»»
09 Ιανουαρίου 2010

Κλιμακώνεται συνεχώς η προπαγάνδα των τουρκοφρόνων…
Για τις ενέργειες του «Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης» (ΒΤΤDD), τα συνέδριά του ή τα πανηγύρια επί τουρκικού εδάφους στα οποία συμμετέχει (ενίοτε παράλληλα με την παρουσία μειονοτικών βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου) η ιστοσελίδα μας www.proxeneio-stop.org σας έχει ήδη μιλήσει και θα σας αποκαλύψει ακόμη περισσότερα στο εγγύς μέλλον. Πρόσφατα πάντως είδαμε και κάποιες δημοσιεύσεις σε εφημερίδες («Έθνος», «Φιλελεύθερος») για τον προπαγανδιστικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει στο Διαδίκτυο από εκατοντάδες τουρκόφρονες bloggers υπέρ της αναβίωσης της «Δημοκρατίας της Δυτικής Θράκης» (Batı Trakya Bağımsız Hükümeti).

Για να κάνουμε και λίγη… Ιστορία, επρόκειτο για το προσωρινό κρατικό μόρφωμα που ιδρύθηκε λίγο μετά το τέλος του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, στις 31 Αυγούστου 1913, εξαιτίας μιας επανάστασης των μουσουλμάνων της περιοχής κατά των βουλγαρικών κατοχικών στρατευμάτων (θυμίζουμε ότι λίγες μέρες μόλις πριν, με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου – στις 15/8/1913 – τα μεταξύ Νέστου και Έβρου θρακικά εδάφη είχαν επιδικαστεί στη Βουλγαρία). Στόχος του ουσιαστικά σκιώδους αυτού κρατιδίου (που διατηρήθηκε εν ζωή ως τις 25 Οκτωβρίου 1913) ήταν φυσικά η μελλοντική του επανένταξη στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Το εφήμερο λοιπόν αυτό κρατίδιο δείχνει πλέον να… στοιχειώνει για τα καλά τα όνειρα των διαδικτυακών (και όχι μόνο) τουρκοφρόνων, που το επικαλούνται συνεχώς. Και βέβαια για την πράσινη σημαία με την ημισέληνο, ήδη γνωρίζαμε από καιρό ότι… φοριέται ως σύμβολο των τουρκικών πόθων. Εκείνο όμως που δεν γνωρίζαμε, είναι ότι οι εν λόγω ερίτιμοι φίλοι μας έχουν κυκλοφορήσει μέχρι και τον… εθνικό ύμνο της Δυτικής Θράκης (που φέρεται μάλιστα να έχει γραφεί από τον Σουλεϊμάν Ασκερί, δηλαδή τον πρόεδρο εκείνου του κρατιδίου). Τον βρήκαμε να κυκλοφορεί… αδέσποτος στο Διαδίκτυο και σας τον παραθέτουμε παρακάτω σε βίντεο. Όσοι όμως δεν γνωρίζετε τουρκικά, διαβάστε και τη μετάφραση των στίχων του (από τον συνεργάτη μας Μ.Κ.):

«Ω γνήσιο τέκνο των Τούρκων της Δυτικής Θράκης, τι ευτυχία σε σένα
Εσύ µε το αίµα σου έδωσες ζωή στον πόλεµο της ανεξαρτησίας.
Ο τρανός σου ηρωισµός χαράχτηκε σε κάθε µεριά του σύµπαντος.
Προσοχή στέκονται τα έθνη ενώπιον της εθνικής σου σηµαίας.
Τα χώµατα που πατάς είναι γεµάτα από τους δοξασµένους σου ήρωες.
Οι εχθροί δεν µπορούν να ενοχλήσουν την µεγαλόπρεπη ψυχή των ηρώων σου.
Τι µεγαλοπρεπής τιµή προς την σηµαία σωτηρίας µε την οποία τυλίχτηκαν οι
δοξασµένοι ήρωες, να θάβεσαι στο χώµα των προγόνων.
Στην πατρίδα σου πνέει άνεµος ελευθερίας και ανεξαρτησίας
Οι γενναίοι αγωνιστές ανατρέπουν αυτήν την βρώµικη σκλαβιά.
Δεν υπάρχει ποτέ επιστροφή από αυτόν τον δοξασµένο πόλεµο ανεξαρτησίας!
Μπροστά µας ακόµα και ατσάλινοι στρατοί να βγούνε δεν µας τροµάζουν!
Εµείς για την εθνική ανεξαρτησία, διαβήκαµε τον Έβρο και τον Νέστο,
Φτάσαµε στον στόχο µας νικώντας, συντρίβοντας όλους τους εισβολείς
Ανοίξαµε στα Βαλκάνια περίοδο µιας δοξασµένης δηµοκρατίας
Εµείς για πρώτη φορά ανάψαµε τη δάδα της ελευθερίας.
Αυτή η σηµαία θα κυµατίζει, αυτή η δηµοκρατία θα ζήσει.
Οι εχθροί απέναντι µας, πανικόβλητοι θα φύγουν!
Είµαστε εγγόνια ενός έθνους που χιλιάδες χρόνια ζει ελεύθερο,
εκείνο δηµιούργησε τις στέπες, είµαστε λιοντάρια, γεράκια των ουρανών.
Πάντα οι έφοδοι των αγωνιστών θυµίζουν φουρτούνες.
Στον πόλεµο οι εχθροί λιποθυµούνε από τον τρόµο του µεγαλείου µας.
Η Δηµοκρατία της Δυτικής Θράκης θα ζήσει, θα ζήσει!
Τα έθνη θα τα χάσουν µπροστά στην πρόοδο µας!
Ω γλυκιά Δυτική Θράκη!… Να λοιπόν, σώθηκες από την σκλαβιά.
Ω εχθροί!… Μη νοµίζετε πως το έθνος αυτό κουράστηκε από τους πολέµους
Οσονούπω θα κυµατίσει στη χώρα η µεγαλοπρεπής σηµαία της Δηµοκρατίας,
Όλοι αυτοί οι Δυτικοθρακιώτες µέχρι τον αιώνα τον άπαντα θα ζήσουν ελεύθεροι»!

Εμείς βέβαια, μετά απ’ όλα αυτά τα… επικώς συγκινητικά (και ασφαλώς κυρίως για την αναβίωσή τους στις αρχές του 21ου αιώνα), τι άλλο πια να προσθέσουμε; Ίσως μόνο το ότι για κάποια πράγματα, όσο γελοία κι αν φαίνονται, θα μπορούσε ενδεχομένως κάποτε να αποδειχθεί μοιραίο λάθος το να υποτιμούμε, αντιμετωπίζοντάς τα εσαεί μέσα στα συνήθως υπεραπλουστευτικά πλαίσια της γραφικότητας… Ν.Δ.

ΥΓ. Απολαύστε τώρα και τον…Ύμνο. (Καλά, ως προς το…ηχητικόν μέρος του πράγματος βέβαια, εμείς αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να σας προειδοποιήσουμε ότι καλό θα ήταν να αναμένετε κάτι ακόμη πιο κωμικό και πάντως όχι ακριβώς… επικό)!

http://www.youtube.com/v/YVh4Rr1GJ94&hl=en_GB&fs=1&

Διχοτόμηση ή Διχοτόμηση; Ιδού η απορία! 27/01/2010

Σχόλιο Σ.Ο.: Η κυπριακή κοινωνία συχνά μπαίνει ενώπιον ενός διλήμματος από τους υποστηρικτές της Δ.Δ.Ομοσπονδίας: «Διζωνική ή Διχοτόμηση; Ομοσπονδία ή συνέχιση της κατοχής; Τι θέλετε λοιπόν;». Στην πραγματικότητα, όπως μας εξηγεί στο άρθρο του ο νομικός Ξενής Ξενοφώντος, το δίλημμα είναι επίπλαστο διότι δεν υφίσταται ουσιαστική διαφορά μεταξύ της περιβόητης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και της νομιμοποίησης της Κατοχής, εφ’ όσον η πρώτη θα προνοεί (α) νομιμοποίηση μεγάλου μέρους των εποίκων, (β) απαγόρευση της επιστροφής μεγάλου μέρους των εκτοπισθέντων μας και τελικά (γ) την εν γένει διχοτόμηση σε δύο εθνικά καθαρές ζώνες.

‘Xenisxenofontos.blogspot.com’
Διχοτόμηση ή διχοτόμηση; Ε όχι Πρόεδρε!
Ιανουάριος 2010
Ξενής Ξενοφώντος

Με όλο το σεβασμό στον κ. Χριστόφια, το δίλημμα «Ομοσπονδία ή Διχοτόμηση» το οποίο προβάλλει, δεν είναι πραγματικό, αλλά επίπλαστο.

Ο κ. Χριστόφιας, ως είναι γνωστό, δεν επιζητά μία οποιαδήποτε ομοσπονδία, αλλά μία «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία». Και αν κάποιοι όπως ο Τάσσος Παπαδόπουλος προσπάθησαν, έστω και αργά (βεβαίως, κάλλιον αργά παρά ποτέ) να την επαναπροσδιορίσουν θέτοντας την ουρά «με ορθό περιεχόμενο» ή αν κάποιοι άλλοι όπως η ΕΔΕΚ τη θεωρούν απλά ένα περιτύλιγμα ή ονοματολογία μίας λύσης, για τον κ. Χριστόφια, η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι θεώρησε το Σχέδιο Ανάν ως «κατ’ αρχήν αποδεκτό», ούτε το ότι αποδεχόταν τις Ιδέες Γκάλι, στις οποίες αναφερόταν ότι:

«Η διζωνικότητα της ομοσπονδίας αντανακλάται από το γεγονός ότι κάθε ομόσπονδο κρατίδιο θα διοικείται από μία κοινότητα με εγγυημένη καθαρή πλειοψηφία πληθυσμού και γαιοκτημοσύνης εντός της περιοχής της.» ( πολύ ενδιαφέρουσα είναι η ανάλυση του θέματος από τον έγκριτο συνάδελφο Γ. Χριστοδούλου, σε πρόσφατο βιβλίο του με τίτλο «Τρεις μελέτες για το Κυπριακό»).

Ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας άλλωστε, είναι που διακηρύττει ότι πρέπει να δεχτούμε τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία «με ό,τι αυτή συνεπάγεται». Και μάλλον δεν είναι τυχαίο το ότι, αντί να ξεκινά μία εκστρατεία ενημέρωσης του λαού για τα αναφαίρετα ατομικά δικαιώματα των πολιτών ή για το δικαίωμα ισότητας και ειρηνικής συνύπαρξης και συμβίωσης σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία, ξεκινά μία εκστρατεία για προώθηση στο κοινό της «διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας», όπως ο ίδιος την αντιλαμβάνεται.

Στο δίλημμα όμως που θέτει ο κ. Χριστόφιας «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία ή Διχοτόμηση», θα επιχειρηθεί μία απάντηση, με τρία ερωτήματα:

1) Ποιος θα είναι ο πολιτιστικός χαρακτήρας της υπό δημιουργία βόρειας πολιτείας; Θα λειτουργούν τα χωριά, οι πόλεις και οι περιοχές μας όπως πριν το 1974 ή θα δημιουργήσουμε νέες κοινότητες εγκλωβισμένων, νέες διασκορπισμένες απομονωμένες μειονότητες που θα ζουν καθημερινά όχι μόνο με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, αλλά με τους έποικους (μεγάλο ποσοστό των οποίων, έχει ήδη ο κ. Χριστόφιας αποδεχτεί), τους Γκρίζους Λύκους και τους πρώην μουτζαχίντ της ΤΜΤ, οι οποίοι και θα είναι εξ ορισμού οι διοικούντες τη βόρεια πολιτεία; Θα είναι ή δε θα είναι δηλαδή, η κυπριακή περιφέρεια διαιρεμένη σε δύο εθνικές ζώνες, όπως συμβαίνει σήμερα;

2) Πως θα επιστρέψουν πίσω οι εκτοπισμένοι μας ή τα παιδιά τους ή έστω θα επιτρέπεται η ελεύθερη εγκατάσταση και απόκτηση περιουσίας, από τη μεγάλη ελληνική πλειοψηφία του νησιού, σε μία περιοχή που θα πρέπει να είναι σε επίπεδο πληθυσμού και γαιοκτημοσύνης πλειοψηφικά τουρκική; Συνεπώς, πόσο αλλάζει η σημερινή κατάσταση; Με το να πάμε από το «κανένας» σε «κάποιοι λίγοι»;

3) Η διαίρεση της Κύπρου σε δύο γεωγραφικά εθνικές περιοχές (κάτι το οποίο δεν έχει ιστορικό έρεισμα, αλλά μόνο έρεισμα τις κατοχικές κάννες του Αττίλα), όπως θα προκύψει de jure με τη «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με ό,τι αυτή συνεπάγεται», δε συνιστά φυλετικό διαχωρισμό ή μάλλον καλύτερα φυλετική διχοτόμηση τύπου απαρτχάιντ; Πόσο διαφέρει αυτό από το σημερινό εθνικό διαχωρισμό που η Τουρκία επιβάλλει;

Τι προτείνει δηλαδή ο κ. Χριστόφιας και οι συν αυτώ; Να αντικαταστήσουμε τη διχοτόμηση με μια άλλη διχοτόμηση; Αυτό είναι που επιδιώκουμε ο κυπριακός ελληνισμός να πετύχουμε με τη Λύση; Συγνώμη κ. Πρόεδρε, αλλά διχοτόμηση, δε θα πάρουμε!

Όταν ο Δήμος Κομοτηνής χόρευε παρέα με το ψευδοκράτος… 26/01/2010

Σχόλιο Συντακτικής Ομάδας: Πώς μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε και να καταγγέλουμε άλλα κράτη που υποβοηθούν στην ανάβαθμιση του ψευδοκράτους, τη στιγμή που ελληνικά συγκροτήματα χορού από τον Δήμο Κομοτηνής χορεύουν, μαζί με πολυμελείς αποστολές του, με φόντο σημαία του ψευδοκράτους; Να πιστέψουμε πως δεν γνωρίζει άραγε ο Δήμος Κομοτηνής πως η εν λόγω «σημαία» αντιπροσωπεύει ένα παράνομο κατοχικό κράτος στην Κύπρο; Να πιστέψουμε πως δεν γνωρίζει άραγε ότι αυτή η «σημαία» είναι το σύμβολο του πόνου και της δυστυχίας που προξένησαν οι Τούρκοι στο νησί μας το 1974; Να πιστέψουμε πως δεν γνωρίζει πως πέθαναν χιλιάδες Έλληνες Κύπριοι, προσφυγοποιήθηκαν διακόσιες χιλιάδες και αγνοούνται πέραν τους χίλιους, ως αποτέλεσμα της πολιτική των θιασώτων αυτής της σημαίας; Να πιστέψουμε πως δεν γνωρίζει πως η εν λόγω σημαία αυλακώνει και βρωμίζει παράνομα και προκλητικά τον Πενταδάκτυλο μας; Ο Δήμος Κομοτηνής θυμάται ή κοιμάται; Αξιοσημείωτη και απογοητευτική η προσέγγιση του τραγικού αυτού συμβάντος από την εφημερίδα «Χρόνος», η οποία το προσπερνά ξυστά.

Ανασύρουμε, λοιπόν, και προβάλουμε αυτή την αρκετά παλιά είδηση από την Δυτική Θράκη, με σκοπό να προκαλέσουμε σκέψεις σε κάποιους, αφού δείχνει με γλαφυρότητα που οδηγείται η κατάταση εκεί, και φανερώνει βέβαια και το πως, σε βάθος χρόνου, οι Τούρκοι δημιουργούν τετελεσμένα. Το γεγονός πως στο εν λόγω φεστιβάλ απέστειλε χαιρετισμό ο ίδιο ο Ταγίπ Ερντογάν θα πρέπει να δημιουργεί συνειρμούς. Συνεπώς, αυτό που έχει ουσιαστική πολιτική σημασία, είναι πως θεωρούν το «προηγούμενο» της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείας Κύπρου» ως καλό μοντέλο για μια μελλοντική, ίσως, «Τουρκική Δημοκρατία της Δυτικής Θράκης». Οι πρόσφατες αποκαλύψεις της ‘Ταράφ’ σχετικά με τα σχέδια του τουρκικού στρατού στον Έβρο, και κυρίως με τον τρόπο που οι Τούρκοι προκαλούν «τεχνητές κρίσεις», όπως οι ίδιοι τις αποκαλούν, για να διώξουν τους ντόπιους πληθυσμούς, χρησιμοποιώντας μέχρι και εγκληματίες του κοινού ποινικού κώδικα, έρχονται να δέσουν…

Σχετικά με τις πρόσφατες αποκαλύψεις της ‘Ταράφ’ δείτε επίσης: «Παλιό σχέδιο πρόκλησης έντασης με την Ελλάδα το 2003»

‘Χρόνος’
«Ελληνικό χρώμα έδωσε ο δήμος Κομοτηνής σε διεθνές φολκλορικό φεστιβάλ»
15 Ιουλίου 2008
Δήμητρα Συμεωνίδου, Σταύρος Φανφάνης

Με τους παραδοσιακούς χορούς γιάρισκα και τροΐρο το χορευτικό συγκρότημα της Καρυδιάς έδωσε χρώμα ελληνικό σε διεθνές φολκλορικό φεστιβάλ στο δήμο Κιουτσούκτσεκμετζέ της Κωνσταντινούπολης, συμμετέχοντας με αποστολή του Δήμου Κομοτηνής. Οι 9 χώρες από όλες τις γωνιές του κόσμου, μεταξύ των οποίων και η χώρα μας εκπροσωπούμενη από το δήμο Κομοτηνής, ένωσαν πολιτισμούς και παραδόσεις, στο 3ο διεθνές φεστιβάλ, που εντυπωσίασε συμμετέχοντες και επισκέπτες.

Από τις 4 Ιουλίου ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις του 3ο φεστιβάλ, με ποικίλες δραστηριότητες, όπως animations, μουσικούς του δρόμου, dj show, καραόκε, ζογκλέρ, παραδοσιακές τουρκικές βραδιές, ποιητικές βραδιές, έκθεση γκράφιτι, αθλητικούς αγώνες, αλλά και συναυλίες γνωστών καλλιτεχνών της γειτονικής χώρας.

Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό όμως του φεστιβάλ ήταν η παρουσία των πολυμελών αποστολών από χώρες, όπως Ελλάδα, Τουρκία, Βοσνία – Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ινδονησία, Κόσσοβο, Μεξικό, Πολωνία, αλλά το μόνο μελανό σημείο ήταν η παρουσία του ψευδοκράτους της βόρειας Κύπρου με την επωνυμία «Τουρκική Δημοκρατία βόρειας Κύπρου»… που όπως ήταν φυσικό δημιούργησε αμηχανία στην ελληνική αποστολή. Η αποστολή με επικεφαλείς τον αντιδήμαρχο Κωνσταντίνο Ναλμπάντη, την πρόεδρο της ΔΕΠΑΚ Νίκη Μουστάκα και τη σύμβουλο Ελμάζ Ιμάμογλου, κατέφθασε στην Κωνσταντινούπολη, όπου το Σάββατο το βράδυ εμφανίστηκε με το χορευτικό συγκρότημα της Καρυδιάς και φίλων στο διεθνές φεστιβάλ και για τρεις μέρες απόλαυσε τη φιλοξενία του δήμου Κιουτσούκτσεκμετζέ.

Μέχρι την πλατεία Ταξίμ παρέλασαν οι ξένες αποστολές, όπου ενώθηκαν σε ένα κοινό τούρκικο χορό
Με μία πραγματικά εντυπωσιακή παρέλαση όλων των ξένων αποστολών απόστασης 1 χιλιομέτρου μέχρι την πλατεία Ταξίμ, την κεντρικότερη πλατεία της Κωνσταντινούπολης, έγινε η παρουσίαση των ξένων χορευτικών συγκροτημάτων το Σάββατο το μεσημέρι κάνοντας στην κυριολεξία να παραλύσει το κέντρο της Πόλης αφού χιλιάδες τουρίστες φωτογράφιζαν το θέαμα. Παραδοσιακές πολύχρωμες στολές, περίεργοι χοροί και παραδοσιακές μουσικές από διάφορα μέρη του κόσμου, συνέθεσαν ένα πολύχρωμο σκηνικό, που δίκαια αποθανατίστηκε με φωτογραφικές μηχανές και κάμερες, από χιλιάδες Τούρκους αλλά και επισκέπτες, που έτυχε την ώρα της παρέλασης να βρίσκονται στην πλατεία Ταξίμ.

Με παρατεταμένες της σημαίες και κρατώντας πλακάτ του διοργανωτή δήμου με συνθήματα, όπως «Το φεστιβάλ μας είναι μία πρόσκληση στην ειρήνη και τη φιλία», «Κιουτσούκτσεκμετζέ: τόπος της κουλτούρας, της τέχνης και της διασκέδασης», «Χορός των εθνών, συνδυασμός των εθνών», «Κάθε κουλτούρα είναι ένα διαφορετικό χρώμα σε ένα μωσαϊκό», χόρεψαν οι εκατοντάδες συμμετέχοντες.
Επικεφαλής της παρέλασης ο δήμαρχος Κιουτσούκτσεκμετζέ Αζίζ Γενιάϊ, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι και φυσικά όλοι οι εκπρόσωποι δήμων των ξένων κρατών, μεταξύ των οποίων ο κ. Ναλμπάντης, η κ. Μουστάκα και η κ. Ιμάμογλου, που κρατώντας ένα κόκκινο γαρύφαλλο, έγιναν και αυτοί κομμάτι του πολυπολιτισμικού αυτού φεστιβάλ.

Στην πλατεία Ταξίμ ο Τούρκος δήμαρχος αφού καλωσόρισε και ευχαρίστησε όλους τους φιλοξενούμενους επισκέπτες για τη συμμετοχή τους στο φεστιβάλ, είπε: «Με την παγκοσμιοποίηση πιστεύω ότι θα σηκωθούν από την μέση και τα σύνορα και η τεχνολογία που προχώρησε τόσο πολύ, που τα έχουμε όλα την ίδια στιγμή εκεί που θέλουμε και όποτε το θέλουμε εμείς, πιστεύω ότι οι άνθρωποι στο μέλλον θα είναι πιο φιλικοί και θα ζουν πιο ειρηνικά ξεχνώντας τις θρησκείες και τις εθνικότητες και ότι τους χωρίζει». Ο δήμαρχος όμως μίλησε με ιδιαίτερα θερμά λόγια για την ελληνική αποστολή, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Επειδή και ο πεθερός μου έχει έρθει από την Θεσσαλονίκη εδώ, νιώθω συγγενής ειδικά με αυτούς που έχουν έρθει από την Ελλάδα. Γι’ αυτό πρέπει να νιώθουν σαν να είναι στο σπίτι το δικό τους…».

Με τα καλύτερα λόγια εκφράστηκε για τη φιλοξενία που παρείχε ο δήμος «Κιουτσούκτσεκμετζέ», ο αντιδήμαρχος Κώστας Ναλμπάντης, ενώ και η πρόεδρος της ΔΕΠΑΚ, Νίκη Μουστάκα, ενθουσιασμένη από το φεστιβάλ, δήλωσε ότι σίγουρα αυτή η φιλοξενία θα έχει και ανταπόδοση από το δήμο Κομοτηνής: «Εκείνο που μας εντυπωσιάζει είναι η φιλική συμπεριφορά τόσο του δημάρχου όσο και των συνεργατών του και γενικά πιστεύουμε ότι τελικά είμαστε πάλι μέσα στην Ελλάδα. Είναι τόσο φιλική η συμπεριφορά που νιώθουμε σαν στο σπίτι μας. Αυτές οι σχέσεις πιστεύω ότι είναι κάτι πάρα πολύ θετικό γιατί κάνει τους λαούς να ενωθούν μεταξύ τους, τα παιδιά τα δικά μας του χορευτικού να χορέψουν με τα παιδιά του Κιουτσούκτσεκμετζέ, της Βοσνίας, της Πολωνίας, του Κοσόβου, όλα αυτά πιστεύω ότι είναι αξέχαστες εμπειρίες και βοηθάνε στην ένωση των λαών. Δείχνουν την διάθεση των ανθρώπων που θέλουν πραγματικά να ζήσουν μέσα στην ειρήνη και με φιλικές σχέσεις». Η παρέλαση στην πλατεία Ταξίμ κατέληξε σε έναν κοινό χορό όλων των αποστολών, γύρω από το μνημείο του Κεμάλ Ατατούρκ.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΕ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΧΡΩΜΑ
Στο κατάμεστο θέατρο του κέντρου πολιτιστικών δραστηριοτήτων του Κιουτσούκτσεκμετζέ, πραγματοποιήθηκε το διεθνές φολκλορικό φεστιβάλ. Χιλιάδες ήταν οι θεατές που κατέκλυσαν το χώρο διεξαγωγής για να παρακολουθήσουν ακόμα και καθισμένοι στο γρασίδι τις εκδηλώσεις, ενώ αυξημένα ήταν και τα μέτρα ασφαλείας. Περισσότερους από 800.000 κατοίκους αριθμεί ο δήμος Κιουτσούκτσεκμετζέ, που αποκαλείται μάλιστα και «Μικρή Κωνσταντινούπολη», υποδηλώνοντας την διαβίωση στην περιοχή ανθρώπων με διαφορετικές κουλτούρες.

Την έναρξη του χορευτικού φεστιβάλ κήρυξε ο δήμαρχος, Αζίζ Γενιάι, το όνομα του οποίου περνούσε συνεχώς με φωτεινά γράμματα μαζί με συνθήματα για ένα καλύτερο δήμο με ποιότητας ζωής για όλους, θυμίζοντας κάτι από προεκλογική καμπάνια. Με την κοινή άνοδο όλων των συγκροτημάτων στη σκηνή ξεκίνησε το φεστιβάλ το Σάββατο το βράδυ. Ζευγάρι επώνυμων Τούρκων ραδιοφωνικών παραγωγών ανέλαβε την παρουσίαση των συγκροτημάτων, στα τουρκικά και στα αγγλικά. Μία πεντάλεπτη συμμετοχή είχε το κάθε συγκρότημα μαζί με τους μουσικούς τους, ενώ παράλληλα υπήρχε προβολή εικόνων της κάθε χώρας σε βιντεοπροβολέα.

Οι 16 χορευτές από το Σύλλογο Καρυδιάς και Φίλων και 4 μουσικοί εκπροσώπησαν επάξια την ελληνική αποστολή. Αυτοί ήταν οι Καπλανίδου Βασιλική, Γιαπουντζή Χρυσώ, Λαϊνίδου Ευαγγελία, Σερμπέζη Όλγα, Σερμπέζη Λαμπρινή, Σαραντίτη Μαρία, Αγγελίδου Τριανταφυλλιά, Τσομπανίδου Ελένη, Δερβετλή Ειρήνη, Φιλιππίδου Μαρία, Παπαδόπουλος Ιωάννης χορευτής και χοροδιδάσκαλος του συλλόγου, Βεσεκσίδης Κωνσταντίνος, Κουκουζέλης Γεώργιος, Λαϊνίδης Αλέξανδρος, Δεληγεωργίου Χρήστος και Αρβανιτίδης Στέλιος και οι μουσικοί Ζήσης Βαλάντης, Ματακάκης Στέλιος, Καρακατσιάνης Αθανάσιος, Λύρατζης Χαράλαμπος. Η είσοδος των Ελλήνων χορευτών στη σκηνή μπορεί να συνοδεύτηκε από κάποια γιουχαΐσματα στην αρχή, από μικρή όμως μερίδα θεατών, αλλά χειροκροτήθηκε θερμά στο τέλος της παρουσίασης. Τους παραδοσιακούς χορούς γιάρισκα και τροΐρο, χόρεψε το συγκρότημα της Καρυδιάς, που επέστρεψε στην Κομοτηνή, με τις καλύτερες των εντυπώσεων τόσο από τη συμμετοχή στο φεστιβάλ όσο και από την ξενάγηση στην Κωνσταντινούπολη. Κάνοντας μία αποτίμηση η Βασιλική Γεωργιάδου, μέλος του Σύλλογο Καρυδιάς και Φίλων του Ν. Ροδόπης, που συνόδεψε την αποστολή, είπε: «Ήταν πάρα πολύ καλή εμπειρία για μας σαν χορευτικό, η παρέλαση στην πλατεία Ταξίμ ήταν μία εμπειρία που δεν την ξαναζήσαμε. Τα παιδιά έδωσαν την ψυχή τους, χορέψαμε, περπάτησαν περίπου στην παρέλαση 1 χλμ. Ήμασταν ευχαριστημένοι γιατί συμμετείχε ο κόσμος, ήταν λες και μας ήξερε από χρόνια. Βλέπαμε ότι μας μιλούσαν, μας χαιρετούσαν, μας καλωσόριζαν στον τόπο τους, ήταν όλοι πολύ ευγενικοί μαζί μας και χαρήκαμε γι’ αυτό και εμείς δώσαμε όλη την ψυχή μας εκεί στο φεστιβάλ».

Χαιρετισμό στο φεστιβάλ απέστειλε και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Οι Τούρκοι επισκέπτες του φεστιβάλ έδωσαν το πιο θερμό χειροκρότημά τους στο τουρκικό συγκρότημα, με το οποίο ολοκληρώθηκε το χορευτικό φεστιβάλ, για να ακολουθήσει η συναυλία της γνωστής τραγουδίστριας Γκιουλμπέν Εργκέν, που στην κυριολεξία ξεσήκωσε τα πλήθη.

Την Κυριακή, τελευταία μέρα του ταξιδιού της αποστολή του δήμου Κομοτηνής, ο δήμαρχος Κιουτσούκτσεκμετζέ, παραχώρησε πρωινό για τους επικεφαλείς και τους δημοσιογράφους. Εκεί έγινε ανταλλαγή δώρων μεταξύ των δημάρχων, μεταξύ των οποίων και ο δήμαρχος Σεράγεβο, Νεντζάντ Κολντζο. Το έμβλημα του δήμου Κομοτηνής και παραδοσιακά προϊόντα δόθηκαν στον δήμαρχο Αζίζ Γενιάι, που ανταπέδωσε με ψηφιδωτά διακοσμητικά και παραδοσιακά τουρκικά λουκούμια. Μετά τις αναμνηστικές φωτογραφίες Έλληνες και Τούρκοι αντάλλαξαν ευχαριστίες, ενώ η πρόσκληση από τους εκπροσώπους του δήμου Κομοτηνής για συμμετοχή συγκροτήματος του δήμου Κιουτσούκτσεκμετζέ σε φεστιβάλ της περιοχής μας έγινε αποδεκτή με ιδιαίτερη χαρά.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Math-telos-agras.pblogs.gr’
«Ο Δήμος Κομοτηνής θυμάται ή κοιμάται;»
30 Μαρτίου 2009

ΕΛΑΒΑ ΣΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ.

ΠΑΝΤΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΚΟΙΝΑ…. ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ, ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ.  ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΤΑΝ Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ (ΚΑΚΩΣ), ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΡΙΘΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ… ΑΦΕΛΕΙΕΣ ΤΟΥΣ

Ο Δήμος Κομοτηνής το καλοκαίρι που μας πέρασε και πιο συγκεκριμένα στις 13 και 14 Ιουλίου συμμετείχε με ένα χορευτικό συγκρότημα ενός οικισμού του Δήμου σε ένα φεστιβάλ χορευτικών χορών του Δήμου Κιουτσούκ Τσεκμετζέ της Τουρκίας.

Εκεί και κατά την διάρκεια της παρέλασης, συγκεντρώθηκαν όλα τα χορευτικά συγκροτήματα και χόρεψαν μαζί για να ξεκινήσει το συγκεκριμένο φεστιβάλ. Η ελληνική αποστολή χόρεψε μαζί με το συγκρότημα της «Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου», όπως αποκαλείται!!! Μόλις το ανακάλυψαν ή μάλλον το καταλάβανε από την ελληνική αποστολή δεν κάνανε το παραμικρό! Ούτε διαμαρτυρηθήκαν, ούτε σηκώθηκαν να φύγουν όπως είναι το φυσιολογικό. Αντιθέτως μαζί συμμετείχαν σε όλη την διάρκεια του φεστιβάλ.

Αδιάψευστος μάρτυρας οι φωτογραφίες που σας στέλνω. Στην μία μάλιστα η οποία υπάρχει στην ιστοσελίδα του Δήμου Κιουτσούκ Τσεκμετζέ φαίνεται καθαρά πάνω από το χώρο όπου πραγματοποιήθηκαν οι χοροί και οι συναυλίες, η ελληνική και η σημαία του ψευδοκράτους.

Αρχηγοί της αποστολής του Δήμου Κομοτηνής, ήταν ο τότε αντιδήμαρχος, τώρα πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης, Κώστας Ναλμπάντης και η τότε αντιδήμαρχος πολιτιστικών, τώρα αντιδήμαρχος κοινωνικών υπηρεσιών, Νίκη Μουστάκα.

Στο θέμα αναφέρονται και οι εφημερίδες Χρόνος και Αντιφωνητής, όχι όμως τόσο όσο θα έπρεπε.

Τις αναφορές από την εφημερίδα «ο Χρόνος», μπορείτε να τις διαβάσετε εδώ:

http://xronos.gr/detail.php?ID=41027&phrase_id=704808

http://xronos.gr/detail.php?ID=41034&phrase_id=704808

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Σημερινή’
«Εισβολή στον Έβρο: Συνεχίζονται οι αποκαλύψεις της Ταράφ»
26 Ιανουαρίου 2010

Νέες αποκαλύψεις δημοσίευσε σε κομμάτι της η τουρκική εφημερίδα «Ταράφ», σχετικά με την ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν. Ανάμεσα στα σχέδια, αναφερόταν και εισβολή στον Έβρο.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ
Προκύπτουν από την 175 σελίδων καταγραφή της απομαγνητοφώνησης ομιλιών σχετικά με το Σχέδιο

Εισβολή στον Έβρο προέβλεπαν τα επιμέρους σχέδια του «Σχεδίου Βαριοπούλα», το οποίο αποσκοπούσε στη διαμόρφωση συνθηκών ανωμαλίας στην Τουρκία και στην ανατροπή της κυβέρνησης του Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας «Ταράφ» την Κυριακή, η οποία δημοσίευσε και παρουσίαση που έκανε Τούρκος συνταγματάρχης στο πλαίσιο του σχεδιασμού, κατά την οποία αναφέρεται πώς εξαναγκάστηκαν σε φυγή οι Έλληνες της Ίμβρου. Η «Ταράφ» συνεχίζει να αποκαλύπτει λεπτομέρειες του σχεδίου που είχε ετοιμαστεί το Μάρτιο του 2003. Η εφημερίδα, κάνοντας λόγο για «Δεύτερη κρίση τύπου Ίμια», σημείωσε ότι ο τότε διοικητής της Α’ Ταξιαρχίας Τεθωρακισμένων, ο ταξίαρχος Γιουρνταέρ Ολτζάν, πρότεινε «μικρής εμβέλειας συγκρούσεις» με την Ελλάδα, με σκοπό την «τόνωση του εθνικού αισθήματος». Η «Ταράφ» σημείωσε ότι αυτά προκύπτουν από την 175 σελίδων καταγραφή της απομαγνητοφώνησης ομιλιών σχετικά με το Σχέδιο. Στο εν λόγω κείμενο, ο Τούρκος ταξίαρχος φέρεται να λέει, σύμφωνα με την εφημερίδα, τα εξής: «Παρότι σκεφτόμαστε ότι η εσωτερική απειλή είναι απειλή που πρέπει να αντιμετωπισθεί σε πρώτη προτεραιότητα, ωστόσο, προκειμένου να αυξηθεί το αίσθημα ενότητας και συμπαράστασης μεταξύ των πολιτών, σκέφτομαι ότι θα ήταν κατάλληλο, με σκοπό τη διασφάλιση της ψυχολογικής υποστήριξης, να υπάρξουν μικρής εμβέλειας συγκρούσεις με την Ελλάδα. Η επίλυση του θέματος των μιλίων είναι δύσκολο ζήτημα και προϋποθέτει μεγάλης εμβέλειας επιχείρηση και πολιτική προεργασία. Για το λόγο αυτό, σκέφτομαι ότι θα προσέφεραν όφελος επεισόδια μικρής εμβέλειας από την Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό, ή ακόμη και στα σύνορα, στην ανάγκη χρησιμοποιώντας και τον Τύπο».

Πρόκληση τεχνητής έντασης
Σύμφωνα με την εφημερίδα, κατά την τρίτη μέρα του σεμιναρίου, που πραγματοποιήθηκε στις 3-5 Μαρτίου 2003 στην Α’ Στρατιά, ο τότε διοικητής της τελευταίας, ο στρατηγός Τσετίν Ντογάν, πρότεινε εισβολή στον Έβρο. Η «Ταράφ» αναφέρει ότι «η πρόταση του στρατηγού Ντογάν ήταν η εισβολή του τουρκικού στρατού σε ένα τμήμα του Έβρου και η πρόκληση τεχνητής έντασης», παραθέτοντας τμήμα από την ομιλία του στρατηγού Ντογάν: «Άλλος ένας τρόπος επιχείρησης είναι, με την παροχή αναγκαίας αεροπορικής δύναμης εκ μέρους της Πολεμικής Αεροπορίας, να καταλάβουμε την περιοχή που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Βόρειος Έβρος και κατ’ επέκταση να εφαρμόσουμε και τους δύο τρόπους επιχείρησης, δηλαδή αυτήν που αφορά την εσωτερική ασφάλεια, αλλά και αυτό. Υπήρξαν σκέψεις ότι ο επιχειρησιακός αυτός τρόπος θα είναι επιχείρηση ταυτόχρονα στο εσωτερικό και το εξωτερικό, και κατ’ επέκταση θα συμβάλει στη διασφάλιση της εθνικής ενότητας».

Εγκατέλειψαν οι Έλληνες
Η εφημερίδα «Ταράφ» σημείωσε, επίσης, ότι «η παρουσίαση που έκανε στο ίδιο σεμινάριο ο συνταγματάρχης Τουντζάι, που εμφανίζεται ως Διευθυντής της Διεύθυνσης Επιχειρησιακού Σχεδιασμού, έδειχνε πώς εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ίμβρο οι εκεί Έλληνες, στο πλαίσιο ενός συστηματικού σχεδίου». Η εφημερίδα ανέφερε ότι «τα λόγια του συνταγματάρχη επιβεβαίωσαν τους ισχυρισμούς ότι οι Έλληνες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ίμβρο ως αποτέλεσμα των παρενοχλήσεων των υπόδικων των ανοιχτών φυλακών, που δημιουργήθηκαν το 1965 στο νησί» και δημοσίευσε μέρος της παρουσίασης του συνταγματάρχη:

«Τώρα εδώ θα συζητήσουμε και κάποια απόρρητα πράγματα. Εξάλλου, αυτός είναι ο βασικός σκοπός της εργασίας σχετικά με το σχέδιο. Σε πρώτη φάση, προκειμένου να αναγκάσουμε σε φυγή τους Έλληνες από την Ίμβρο, στείλαμε μονάδα κομάντος της στρατοχωροφυλακής. Φτιάξαμε στην περιοχή ανοιχτές φυλακές. Ως προς το αποτέλεσμα που υπήρξε στην περιοχή, υπήρξε μετανάστευση σε σημαντικό βαθμό. Βήμα-βήμα, έγιναν διάφορα πράγματα στην περιοχή και στις ανοιχτές φυλακές, όπως καλλιέργειες. Τώρα είναι αδύνατον να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά στο πλαίσιο των τουρκοελληνικών σχέσεων της εποχής, προέκυψε η ανάγκη να γίνει αυτό, εναντίον αυτών που γινόταν στη Δυτική Θράκη. Αργότερα, όταν αποσύραμε τη δύναμη, εγκαταστήσαμε στην περιοχή τη μονάδα κομάντος».

Πολιτικό μνημόσυνο Τάσσου Παπαδόπουλου, 01/02/2010, Στρόβολος 26/01/2010

Το Κέντρο Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος σας προσκαλεί στο Πολιτικό Μνημόσυνο του τέως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου τη Δευτέρα, 1 Φεβρουαρίου 2010, στις 8:00 μ.μ. στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου (Λεωφ. Στροβόλου 100).

Ομιλητής: Πέτρος Μολυβιάτης

Μουσικό Πρόγραμμα: Γιώργος Νταλάρας – Φωνητικό Σύνολο «Διάσταση»

http://www.youtube.com/v/aMndI4LoZ_8&hl=en_GB&fs=1&

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων’
«Ιδρυση Κέντρου Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος»
25 Ιανουαρίου 2010

Εξαγγέλθηκε σήμερα η ίδρυση του Κέντρου Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος, το οποίο στοχεύει στην επιστημονική ιστορική έρευνα και μελέτη της περιόδου μετά το 1950 στην Κύπρο και ταυτόχρονα, στην ανάδειξη και προβολή του έργου και της προσφοράς του Τάσσου Παπαδόπουλου στην Κύπρο και τον Ελληνισμό.

Το Κέντρο Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος θα διοικείται από 16μελές Διοικητικό Συμβούλιο, αποτελούμενο από προσωπικότητες από την Κύπρο, την Ελλάδα και τον απόδημο Ελληνισμό, οι οποίες προέρχονται από το χώρο της πολιτικής, των επιστημών, της οικονομίας και του πολιτισμού.

Παρουσιάζοντας σήμερα τους στόχους και τις δραστηριότητες του Κέντρου Μελετών, ο Πρόεδρος του ΔΣ Πάνος Παπαδόπουλος, αδελφός του εκλιπόντα, είπε ότι η οικογένεια, φίλοι και στενοί συνεργάτες του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας, προχώρησαν στην ίδρυση του Κέντρου Μελετών που θα φέρει το όνομα του Τάσσου Παπαδόπουλου, «εμπνευσμένοι από τη διαχρονική προσήλωση του Τάσσου Παπαδόπουλου στην ιστορική αλήθεια και τεκμηρίωση, αλλά και από την επιθυμία του ιδίου για δημιουργία στην Κύπρο θεσμών που να συμβάλλουν στην πρόοδο και ευημερία της κοινωνίας μας».

Το Κέντρο Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος θα είναι ένας μη-κερδοσκοπικός οργανισμός. Η χρηματοδότησή του θα προέρχεται από εισφορές φίλων και εκτιμητών καθώς και από πρόσβαση σε ταμεία της ΕΕ.

«Το Κέντρο Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος δεν φιλοδοξεί να γράψει τη σύγχρονη Κυπριακή Ιστορία ούτε σκοπεύει να αναπτύξει οποιαδήποτε κομματική δραστηριότητα. Φιλοδοξεί όμως να αναδείξει τα ιστορικά γεγονότα, να συμβάλει στην προαγωγή του δημόσιου διαλόγου στα θέματα ενδιαφέροντος του και παράλληλα να συνεργαστεί με όποιον φορέα ή πρόσωπο επιθυμεί να συμβάλει σε αυτή την προσπάθεια», σημείωσε ο κ. Παπαδόπουλος.

Η σύνθεση του ΔΣ του Κέντρου Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος είναι, Πάνος Παπαδόπουλος Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος: Πολάκης Σαρρής, δικηγόρος, τέως Επίτροπος Προεδρίας. Μέλη: Πέτρος Μολυβιάτης, πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Γιώργος Νταλάρας, Καλλιτέχνης, Μάρκος Σπανός, Δικηγόρος, πρώην Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και τέως Πρόεδρος της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Μαρία Μαλακτού, Δικηγόρος, τέως Υπουργός Συγκοινωνιών και Εργων, Κύπρος Νικολαίδης, Καθηγητής Εμβρυϊκής Ιατρικής στο Λονδίνο, Πέτρος Παπαπολυβίου, Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, Τάσος Τζιωνής, Πρέσβης, Νίκος Παπαευσταθίου, Δικηγόρος, τέως Πρόεδρος του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου, Αγγελος Τσακόπουλος, Επιχειρηματίας, διακεκριμένο στέλεχος της Ελληνικής Ομογένειας των ΗΠΑ και ιδρυτής του «The Speros Basil Vryonis Centre for the Study of Hellenism», Γιώργος Λεβέντης, επιχειρηματίας, Τούλα Τρύφωνος, τέως Δημοτική Σύμβουλος Λευκωσίας, Συνεργάτιδα του Τάσσου Παπαδόπουλου.

Μέλη του ΔΣ εκ μέρους της οικογένειας, είναι: Φωτεινή Παπαδοπούλου,
Νίτσα Χριστοδούλου και Μαρία Γιωρκάτζη.

Εκτελεστικός Διευθυντής του Κέντρου διορίστηκε ο Χρύσης Παντελίδης, στενός συνεργάτης του Τάσσου Παπαδόπουλου.

Ερωτηθείς σχετικά με την απουσία πολιτικών από το ΔΣ, ο κ. Παπαδόπουλος είπε ότι ενσυνείδητη επιλογή είναι η μη συμμετοχή ενεργών πολιτικών προσώπων διότι σκοπός δεν είναι η πολιτικοποίηση του Κέντρου.

Παρουσιάζοντας τις δραστηριότητες του Κέντρου Μελετών, ο κ. Παντελίδης είπε ότι αυτές περιλαμβάνουν τους τομείς: Αρχείο Τάσσου Παπαδόπουλου, Διαχείριση άλλων ιστορικών αρχείων, Εξειδικευμένη Βιβλιοθήκη, Ιστοσελίδα, Συνέδρια, Εκδόσεις, Εκδηλώσεις, Ερευνες και Μελέτες, Ανακοινώσεις/ Αρθρογραφία και Συνεργασία με Οργανισμούς και Πανεπιστήμια.

Σε ό,τι αφορά το Αρχείο, είπε ότι η οικογένεια του Τάσσου Παπαδόπουλου έχει αναθέσει στο Κέντρο Μελετών τη διαχείριση του προσωπικού Αρχείου του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στο πλαίσιο αυτής της διαχείρισης, το Κέντρο Μελετών θα προχωρήσει στις εξής ενέργειες: συγκέντρωση του έγγραφου και οπτικοακουστικού Αρχείου, καταγραφή και ταξινόμηση του Αρχείου, ψηφιοποίηση και ηλεκτρονική ταξινόμηση του Αρχείου και ασφαλή φύλαξη του Αρχείου και γρήγορη πρόσβαση.

Ο κ. Παντελίδης επισήμανε ότι όλες οι ενέργειες που αφορούν το αρχείο του Τάσσου Παπαδόπουλου γίνονται με βάση τη σχετική νομοθεσία του κράτους. Ανέφερε ακόμη ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος «ήταν ο μόνος Πρόεδρος Δημοκρατίας που εφάρμοσε κατά γράμμα τον νόμο για το αρχείο και το προσωπικό του αρχείο το άφησε στο Προεδρικό Μέγαρο κατά την αποχώρησή του».

Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση άλλων ιστορικών αρχείων, τα οποία ανήκουν σε πρόσωπα ή οργανισμούς, είπε ότι αυτή είναι μια δραστηριότητα η οποία θα συμβάλει στην επίτευξη του σκοπού του Κέντρου, δηλαδή στη μελέτη της σύγχρονης Ιστορίας της Κύπρου.

Σημαντικό στόχο αποτελεί και η δημιουργία εξειδικευμένης Βιβλιοθήκης.

Η Βιβλιοθήκη θα περιλαμβάνει συγγράμματα πολιτικά και για το Κυπριακό, ιστορικά και νομικά.

«Στόχος είναι με την πάροδο του χρόνου η Βιβλιοθήκη να καταστεί «σημείο αναφοράς» για τέτοιου είδους συγγράμματα. Μέρος της βιβλιοθήκης θα αποτελεί και το προσβάσιμο υλικού του προσωπικού Αρχείου του Τάσσου Παπαδόπουλου», είπε ο κ. Παντελίδης.

Η Βιβλιοθήκη θα δημιουργηθεί με βάση την υπάρχουσα βιβλιοθήκη του Τάσσου Παπαδόπουλου και θα εμπλουτίζεται συνεχώς.

Σημαντική θεωρείται και η ιστοσελίδα που θα καταστήσει το Κέντρο Μελετών προσβάσιμο από παντού. Θα περιέχει πληροφορίες για το Κέντρο, ιστορικά / βιογραφικά στοιχεία και φωτογραφικό υλικό από τη ζωή και το έργο του Τάσσου Παπαδόπουλου, πρόσβαση σε μέρος του Αρχείου του Τάσσου Παπαδόπουλου, πρόσβαση στο οπτικοακουστικό υλικό του Αρχείου, δίαυλο επικοινωνίας και Blogspot.

Ο δημόσιος διάλογος θα προάγεται μέσα από τη διοργάνωση συνεδρίων και το θέμα που θα επιλέγεται κάθε φορά θα έχει έμμεση ή άμεση σχέση με τον κύριο σκοπό του Κέντρου.

Η εκδοτική δραστηριότητα του Κέντρου χωρίζεται στις εξής κατηγορίες: Θεματικές εκδόσεις με θέματα από τη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου, ειδικές εκδόσεις επιλεγμένου υλικού από το προσωπικό Αρχείο του Τάσσου Παπαδόπουλου, εκδόσεις για τη ζωή και το έργο του Τάσσου Παπαδόπουλου, φωτογραφικά λευκώματα και εκδόσεις με επιλεγμένα έργα άλλων προσώπων.

Οι εκδηλώσεις που θα διοργανώνει το Κέντρο, θα αφορούν διαλέξεις, σεμινάρια, ανοικτές συζητήσεις, πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις.

Πρώτη εκδήλωση του Κέντρου Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος θα είναι το Πολιτικό Μνημόσυνο του Τάσσου Παπαδόπουλου τη
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου, στις 8 το βράδυ στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου με ομιλητή τον Πέτρο Μολυβιάτη, πρώην Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος και τη συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα και του Φωνητικού Συνόλου «Διάσταση».

Το Κέντρο θα διεξαγάγει επίσης έρευνες και μελέτες που θα εξυπηρετούν τον κύριο σκοπό του Κέντρου και θα συμβάλλουν στο δημόσιο διάλογο και στον προβληματισμό της κοινωνίας.

«Παρά το γεγονός ότι το Κέντρο δεν θα αναπτύξει οποιαδήποτε κομματική δραστηριότητα και ούτε θα εμπλακεί σε θέματα καθημερινής αντιπαράθεσης, εντούτοις δεν θα να παραμένει «απαθές» σε προσπάθειες διαστρέβλωσης της ιστορίας ή των πραγματικών γεγονότων», ανέφερε ο κ. Παντελίδης.

Το Κέντρο θα επιδιώξει επίσης τη συνεργασία με άλλους παρεμφερείς Οργανισμούς ή Πανεπιστήμια στην Κύπρο, την Ελλάδα και το εξωτερικό στο πλαίσιο της επίτευξης του σκοπού του και της υλοποίησης των σχεδιασμών του.

Το λογότυπο του Κέντρου είναι εμπνευσμένο από την Κυπροσυλλαβική Γραφή.

Το Κέντρο Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος στεγάζεται στη  Λεωφόρο Δημοσθένη Σεβέρη 25-27 στον 4ο όροφο.

«Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής – Κράτος εν Θράκη»: Μια εκδήλωση στην Αλεξανδρούπολη με τεράστια επιτυχία 26/01/2010

‘Προξενείο Στοπ!’
«Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής – Κράτος εν Θράκη»: Μια εκδήλωση στην Αλεξανδρούπολη με τεράστια επιτυχία»
24 Ιανουαρίου 2010

Πραγματοποιήθηκε χτες το βράδυ στην Αλεξανδρούπολη με εντυπωσιακή επιτυχία η εκδήλωση «Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής: Κράτος εν Θράκη», την οποία διοργάνωσε το πανθρακικό έντυπο γνώμης «Αντιφωνητής» και η Πρωτοβουλία για την Απομάκρυνση του Τουρκικού Προξενείου. Παρά τις κακές καιρικές συνθήκες (την ώρα της εκδήλωσης η θερμοκρασία ήταν στους 3 βαθμούς υπό το μηδέν), το Δημοτικό Θέατρο της Αλεξανδρούπολης ήταν κατάμεστο (από 300 περίπου ανθρώπους) και οι τοποθετήσεις των τεσσάρων ομιλητών τόσο ενδιαφέρουσες, ώστε να κρατήσουν όλο αυτό το πολυπληθές κοινό σε πλήρη καθήλωση για περισσότερες από δυόμιση ολόκληρες ώρες.

Μετά από μια σύντομη εισαγωγική προβολή με αποκαλυπτικές εικόνες (που ετοιμάσαμε ως «πρόλογο» για τους ομιλητές και για την αδρομερή «είσοδο» των παρισταμένων στο θέμα), ξεκίνησε ο κύκλος των ομιλιών με συντονιστή τον δημοσιογράφο Δημήτρη Κολιό, του οποίου η παρουσία ήταν ιδιαίτερα σημαντική, όχι μόνο επειδή διηύθυνε άψογα τη συζήτηση, αλλά και για τις καίριες παρατηρήσεις στις οποίες συχνά προέβη (αποδεικνύοντας – για μια ακόμη φορά – ότι είναι από τους ελάχιστους ευαισθητοποιημένους πάνω στο εθνικό πρόβλημα της Θράκης εκπροσώπους των τοπικών ΜΜΕ).

Πρώτος ομιλητής ήταν ο Νίκος Γιαννούλης, πρώην δημοτικός σύμβουλος Αλεξανδρούπολης, και από την παλιά φρουρά των «Χαραλαμπιδικών» της πόλης, ο οποίος προέβη σε μια αναφορά στη δράση του Προξενείου Κομοτηνής και των μηχανισμών του, δίνοντας ιδιαίτερα έμφαση στην περιοχή του νομού Έβρου. Προέταξε την ανάγκη δημοσίου διαλόγου πέρα από κάθε ταμπού, επεσήμανε τις ελληνικές ελλείψεις τόσο σε πρακτικά ζητήματα όσο και σε επίπεδο αναλύσεων και καταδίκασε τα ρατσιστικά – κεμαλικά φαινόμενα που φαλκιδεύουν την ισονομία και την ισοπολιτεία. Τα όσα είπε εμπλούτισαν αναμφίβολα τη γνώση των ακροατών από την Αλεξανδρούπολη πάνω σε ένα πρόβλημα, που αποδεικνύεται ότι δεν αφορά τελικά μόνο στη Ροδόπη και την Ξάνθη, αλλά και σ’ αυτούς τους ίδιους και μάλιστα άμεσα.

Τον λόγο πήρε στη συνέχεια ο Σεμπαεδήν Καραχότζα, ένας άνθρωπος ιδιαίτερα γνωστός για τον μακρόχρονο αγώνα του κατά του εκτουρκισμού των Πομάκων από τα όργανα της Άγκυρας. Πάντα καίριος, λιτός αλλά και ιδιαίτερα περιεκτικός, ο εκδότης της πομάκικης εφημερίδας «Νάτπρες», έδωσε στο ακροατήριο μια σαφή και ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στη Θράκη (και ιδιαίτερα στον νομό Ξάνθης) όσον αφορά το ζήτημα των Πομάκων και των μεθόδων εθνοκάθαρσης, που εφαρμόζουν ουσιαστικά οι προξενικοί μηχανισμοί για την εξαφάνιση της εθνοτικής και πολιτιστικής πομακικής ταυτότητας.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε ακολούθως η ομιλία του Φάνη Μαλκίδη, λέκτορα του ΔΠΘ, ο οποίος αρχικά κατέθεσε μια σειρά από πολύτιμες πληροφορίες για ποιες είναι ακριβώς, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις ενός προξενείου και των διπλωματικών του υπαλλήλων, διαλύοντας τα …σκοτάδια σε έναν τομέα που για τους πολλούς αποτελεί terra incognita (και επί του οποίου πολλά ανόητα αλλά και υποβολιμαία λέγονται κατά καιρούς). Στη συνέχεια ο Φάνης Μαλκίδης προέβη σε μια αποκαλυπτική αναδρομή στο ιστορικό παρελθόν του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής από το 1923 έως σήμερα, καταθέτοντας εντυπωσιακά τεκμήρια της σταθερά εξωθεσμικής, παράνομης και υπονομευτικής δράσης του και αποδεικνύοντας (βάσει επιχειρημάτων πάντοτε δομημένων πάνω στο Διεθνές Δίκαιο και τους κανόνες της διεθνούς διπλωματίας) ότι η χώρα μας έχει εδώ και αρκετές δεκαετίες όχι απλώς τη νομική ευχέρεια, αλλά και την υποχρέωση να το απομακρύνει από τη Θράκη. Επρόκειτο συνολικά για μία τόσο ολοκληρωμένη και εμπεριστατωμένη τοποθέτηση, που θεωρούμε βέβαιο ότι έπεισε πλήρως ακόμη και τον πιο δύσπιστο από τους παρισταμένους.

Τον κύκλο των ομιλιών έκλεισε ο διευθυντής του «Αντιφωνητή» Κώστας Καραΐσκος, ο οποίος μίλησε γενικά για την προσπάθεια της ομάδας του «Αντιφωνητή» και της Πρωτοβουλίας κατά του Προξενείου Κομοτηνής, αλλά άγγιξε και τον …τύπο των ήλων, θίγοντας τα ζητήματα της ιδιωτείας, της αδιαφορίας, της άγνοιας αλλά και της φοβικότητας ενίοτε, που χαρακτηρίζουν τη συντριπτική πλειονότητα της θρακικής κοινωνίας πάνω σε ένα τόσο σημαντικό πρόβλημα, που υπονομεύει και απειλεί ευθέως την ίδια την ασφάλεια της περιοχής μας. Σχολίασε όμως με καυστικό τρόπο και την ετικέτα του «εθνικισμού» και του «αντιτουρκισμού» που οι συνήθεις «προοδευτικοί» κύκλοι σπεύδουν συστηματικά να επικολλήσουν σε παρόμοιες ενέργειες όπως της Πρωτοβουλίας, αναφέροντας μεταξύ άλλων τόσο το δεδομένο της συμμετοχής πολλών μουσουλμάνων της Θράκης στη συγκέντρωση υπογραφών, αλλά και κάτι που φυσικά έως τώρα ελάχιστοι γνώριζαν, δηλαδή του βασικού ρόλου που είχε παίξει στην ίδρυση του «Αντιφωνητή» πριν από 12 χρόνια και ένας Τούρκος πολιτικός εξόριστος (ο οποίος μάλιστα φιλοξενήθηκε στην Κομοτηνή για 5 χρόνια). Και η ομιλία του Κώστα Καραΐσκου ήταν γενικά αποκαλυπτική και αποκατέστησε πλήρως τα πράγματα προς …αρκετές κατευθύνσεις.

Απολύτως ενδεικτικό του ενδιαφέροντος του ακροατηρίου, ήταν ότι αυτό παρέμεινε …καθηλωμένο και για μία ακόμη περίπου ώρα μετά το πέρας των ομιλιών. Στη συζήτηση που ακολούθησε, έγιναν τοποθετήσεις και απαντήθηκαν πολλές ερωτήσεις που τέθηκαν από τους παρισταμένους.

Στα περαιτέρω αξιοσημείωτα της εκδήλωσης θα αναφέρουμε βεβαίως κατ’ αρχάς την παρουσία της Χαράς Νικοπούλου, που όταν έγινε αντιληπτή, φυσικά καταχειροκροτήθηκε. Δέχτηκε μάλιστα να πει και δυο λόγια απ’ το μικρόφωνο, ζητώντας από τον κόσμο να στηρίξει τις ενέργειες της Πρωτοβουλίας και να υπογράψει για την απομάκρυνση του Προξενείου. Στα αξιοσημείωτα ωστόσο θα συγκαταλέξουμε ακόμη την παρουσία κάποιων γνωστών απόστρατων αλλά και εν ενεργεία υψηλόβαθμων του στρατού και των σωμάτων ασφαλείας, καθώς και πλήθους ανθρώπων από όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους. Βεβαίως όμως – και αν εξαιρεθούν κάποιες απειροελάχιστες περιπτώσεις (όπως π.χ. ο υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ζαπάρτας, ο τ. βουλευτής Δημοσχάκης, o πολιτευτής της ΝΔ Βαμβακερός, οι πολιτευτές του ΛΑΟΣ Γοδοσίδης και Γκαμπαερίδης κ.α.) – οι πιο …επίσημοι εκπρόσωποι της τοπικής πολιτικής ηγεσίας, παρότι φυσικά προσεκλήθησαν, έλαμψαν (όπως δηλαδή ακριβώς αναμενόταν) δια της …απουσίας τους. Δεν επρόκειτο, βλέπετε, για κάποια τουρκοφιέστα ή άλλη προξενική εκδήλωση, ώστε να σπεύσουν σωρηδόν…

Κλείνοντας αυτήν την πρώτη αναφορά μας στη χτεσινή εκδήλωση (την οποία σύντομα θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε σε βίντεο από την ιστοσελίδα μας), εμείς θα πούμε απλώς ότι ευχαριστούμε θερμά όχι μόνο όλους όσους εργάστηκαν για την προετοιμασία της, αλλά και όσους συμμετείχαν με την απλή έστω παρουσία τους. Και αυτό είναι ίσως πάρα πολύ, όσον αφορά ένα θέμα που ακόμη αποτελεί το μείζον ταμπού για τη θρακική κοινωνία και θάβεται συστηματικά στη σιωπή από τους τοπικούς «καθεστωτικούς» κύκλους. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι το ίδιο βράδυ συγκεντρώθηκαν 140 νέες υπογραφές στο κείμενο κατά του τουρκικού Προξενείου, παρότι πολλοί είχαν υπογράψει στο Διαδίκτυο. Εννοείται βέβαια ότι η χτεσινή τεράστια επιτυχία ανοίγει νέες προοπτικές στην Πρωτοβουλία μας, ταυτόχρονα όμως έχουμε και την πλήρη επίγνωση του ότι την επιφορτίζει με ακόμη μεγαλύτερες ευθύνες. Στις ευθύνες αυτές θα προσπαθήσουμε ν’ ανταποκριθούμε στο εγγύς μέλλον με τον καλύτερο δυνατό τρόπο…

Ν.Δ.

Άλλες φωτογραφίες από την εκδήλωση της Αλεξανδρούπολης:

Αλέκος Μαρκίδης: Από την δεκαετία του ’80 ζητούσε εκ περιτροπής προεδρία ο Ντενκτάς 25/01/2010

Σχόλιο Σ.Ο.: Ο πρώην Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας και φανατικός υποστηρικτή του Σχεδίου Ανάν, Αλέκος Μαρκίδης, έρχεται να δικαιώσει το βουλευτή του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλο που τον Νοέμβριο του 2009 είχε επισημάνει πως η ρατσιστική «εκ περιτροπής προεδρία» που πρότεινε ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν είναι «βελτιωμένη» και «προοδευτική» θέση της ελληνοκυπριακής πλευράς, αλλά αντιθέτα, είναι μια γνήσια πρόταση του εθνικιστή-σωβινιστή Ραούφ Ντενκτάς, από την δεκαετία του 1980!

Φτάσαμε, δηλαδή, στο σημείο το ΑΚΕΛ να πλασάρει στους ελληνοκύπριους τις πιο ακραίες πάγιες θέσεις του ίδιου του ακροδεξιού Ραούφ Ντενκτάς, και να έχει και την απαίτηση να μην υπάρχει καμία κριτική σε αυτό! Θα σκεφθεί κάποιος: Είναι δυνατόν ένα «αριστερό», «δημοκρατικό» κόμμα να «πουλά» στον ίδιο το λαό του τις πιο ρατσιστικές θέσεις της εθνικιστικής ακροδεξιάς των κατεχομένων ως προοδευτικές; Φαίνεται πως στην Κύπρο αυτό είναι δυνατόν…

‘Αλήθεια’
«Αλέκος Μαρκίδης: Αξίωση του Ντενκτάς η εκ περιτροπής»
24 Ιανουαρίου 2010
συνέντευξη στον Παναγιώτη Τσαγγάρη

Το μομέντουμ της λύσης χάθηκε από καιρό. Ο πρόεδρος Χριστόφιας έπρεπε να έθετε χρονοδιαγράμματα στον εαυτό του. Το Προεδρικό Συμβούλιο του Σχεδίου Ανάν έγινε αποδεκτό για να αποφευχθεί η εκ περιτροπής προεδρία του κράτους.

ΤΟ ΜΟΜΕΝΤΟΥΜ ΛΥΣΗΣ ΧΑΘΗΚΕ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ – Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΘΕΤΕ ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Από το 80 ζητούσε εκ περιτροπής ο Ραούφ Ντενκτάς . Αποδεχτήκαμε το Προεδρικό Συμβούλιο με εναλλάξ προεδρεύοντα του Συμβουλίου για να αποφύγουμε την εκ περιτροπής προεδρία του Κράτους μεταξύ Προέδρου και Αντιπροέδρου. Όταν έλεγες δέκα φορές τη μέρα ότι «η Τουρκία δεν θα περάσει αλώβητη» το Δεκέμβρη του 2009 και τελικά πέρασε, πού είναι η επιτυχία; Πως δεν είναι εξευτελισμός για εμάς αυτό που έγινε

Ο κ. Ντενκτάς ζητούσε πάντοτε εκ περιτροπής προεδρία. Ιδιαίτερα από ένα στάδιο και μετά ήταν θέση του. Πιθανώς από κάποιο στάδιο της δεκαετίας του ’80 και μετά ζητούσε πάντοτε εκ περιτροπής προεδρία.

Σε μια συνομιλία μου με τον Λόρδο Χάνει, εγώ του έλεγα συνεχώς ότι η πλευρά μας δεν δέχθηκε την εκ περιτροπής και μου απάντησε ‘μα δεν είσαι εσύ ο Πρόεδρος’ και του είπα, ‘βεβαίως δεν είμαι εγώ, αλλά ούτε και ο Πρόεδρος Κληρίδης δέχθηκε’.
Η Ελληνοκυπριακή πλευρά είχε αποδεχθεί την εκ περιτροπής προεδρία κατά τα προηγούμενα χρόνια; Υπήρχε εκ περιτροπής προεδρία με εκτελεστικά καθήκοντα στο Σχέδιο Ανάν; Ήταν ή δεν ήταν πάγια θέση της τουρκικής πλευράς η εκ περιτροπής προεδρία; Ο Δεκέμβριος του 2009 ήταν θρίαμβος ή εξευτελισμός για την Κύπρο; Χάθηκε ή όχι το μομέντουμ της λύσης και πως θα έπρεπε να διαχειριστεί τα χρονικά ορόσημα ο Πρόεδρος Χριστόφιας; Στα πιο πάνω καυτά ερωτήματα απαντά ο Αλέκος Μαρκιδής, ένας από τους πλέον έμπειρους πολιτικούς και νομικούς στο θέμα κυπριακού. Αύριο ακολουθεί το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του κ. Μαρκίδη όπου αναλύει τις προεκτάσεις της απόφασης Όραμς.

Ερ.: Πιστεύετε ότι χάθηκε το μομέντουμ για επίτευξη λύσης;
Το μομέντουμ έχει καιρό που έχει χαθεί…

Ερ.: Ποιο ή ποια ήταν τα πραγματικά μομέντουμ;

Εδώ πέρα, υπάρχει ένα είδος χαμαιλεοντισμού, κάθε λίγο αλλάζουν χρώμα διάφοροι. Άρχισαν με ένα δόγμα, θα κάνουμε διαπραγμάτευση –και καλώς-, εφάρμοσαν κατά ένα τρόπο λιπόψυχο την 8η Ιουλίου –και κατ’ εμένα πάλι καλά έκαναν-, και άρχισαν διαπραγμάτευση. Ακριβώς όμως επειδή η εσωτερική πολιτική είναι ανώμαλη, αισθάνονται την ανάγκη να επαναλαμβάνουν δύο πράγματα: Δεν δεχόμαστε ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, δεν δεχόμαστε επιδιαιτησία. Αφήστε την επιδιαιτησία. Δεν τη δεχόμαστε. Το ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα που τελειώνει; Γιατί αν πεις ότι ο Δεκέμβρης του 2009 ήταν ένα βασικό ορόσημο, κι’ εσύ άρχισες διαπραγμάτευση τον Σεπτέμβριο του 2008, 15 μήνες προηγουμένως, το να πεις –έστω και του εαυτού σου- ότι εγώ δεν μπορώ να διαπραγματεύομαι επ’ άπειρον αλλά το θέμα του κυπριακού πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2009 για να έχω και την πολιτική δυνατότητα να λάβω μέτρα ή για να είμαι σε καλύτερη θέση να δικαιολογήσω τα μέτρα που έχω σκοπό να λάβω τον Δεκέμβριο, τότε η διαπραγμάτευση –πρέπει να πεις του εαυτού σου- πρέπει να τελειώσει περίπου τον Σεπτέμβρη του 2009. Δηλαδή θα δώσεις εσύ ο ίδιος του εαυτού σου προθεσμία. Ένα χρόνο θα προσπαθήσω καλόπιστα, θα κάνω ό,τι είναι δυνατόν με μετριοπάθεια και καλή πίστη να πετύχω μια λύση του κυπριακού. Αν δεν το καταφέρω όμως και αυτό θα οφείλεται στο ότι η άλλη πλευρά δεν μετακινείται από τις θέσεις της, τότε τελειώνει το θέμα, τουλάχιστον επί του παρόντος, με ευθύνη της άλλης πλευράς και προχωρώ να εφαρμόσω την τακτική και την πολιτική μου για τον Δεκέμβριο του 2009. Ακριβώς όμως όλη αυτή η θεωρία περί ασφυκτικών χρονοδιαγραμμάτων εκτός του ότι έδωσε μήνυμα ότι η ε/κ πλευρά δεν βιάζεται για λύση στο κυπριακό, εκτός του ότι έδωσε δυνατότητα στον κ. Ταλάτ να μας πελεκά 15 φορές το μήνα ότι εκείνος βιάζεται και θέλει τη λύση του κυπριακού, στην ουσία επέτρεψε να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις και τον Δεκέμβρη. Όταν όμως συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις τον Δεκέμβρη ασφαλώς η θέση σου να προκαλέσεις μεγάλα προβλήματα στην πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ δεν είναι και ιδιαίτερα ισχυρή. Ούτε και μπορεί να δικαιολογηθεί. Για να δικαιολογηθεί έπρεπε να ήσουν σε θέση να πεις τους εταίρους σου, κύριοι δοκίμασα, προσπάθησα, η Τουρκία δεν θέλει να λύσει το Κυπριακό. Μας κοροϊδεύει. Αυτή η χώρα θέλει να μπει στην ΕΕ, και αφού θέλει να γίνει μέλος πρέπει να αναγνωρίσει όλα τα μέλη της Ένωσης. Αν δεν τα αναγνωρίσει δεν προχωρά. Τελεία και παύλα.

Ερ.: Άρα δεν θεωρείτε ότι ο Δεκέμβρης του 2009 ήταν θρίαμβος για την Κύπρο;
Καθόλου δεν ήταν θρίαμβος. Ποιος είπε έτσι πράγμα;

Ερ.: Η κυβέρνηση αυτό είπε. Ότι ήταν επιτυχία…
Δεν υπάρχει κυβέρνηση στον κόσμο που να μην υποστηρίζει ότι κάτι το οποίο έγινε ήταν επιτυχία. Η ουσία είναι ότι δεν ήταν επιτυχία. Διότι και η επιτυχία θα κριθεί και βάσει αυτών που έλεγες. Όταν έλεγες δέκα φορές τη μέρα ότι «η Τουρκία δεν θα περάσει αλώβητη» και τελικά πέρασε, πού είναι η επιτυχία; Πως δεν είναι εξευτελισμός για εμάς αυτό που έγινε; Όπως και το 2004. Δεν λέγαμε ότι θα βάζαμε βέτο στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας αν δεν μας αναγνωρίσει; Τι έγινε; Η Τουρκία δεν μας αναγνώρισε και ούτε βέτο βάλαμε.

Ερ.: Το 2004 μέσα σε δύο μήνες, έγιναν εντατικές, κατέληξαν σε σχέδιο και έγιναν και τα δημοψηφίσματα. Τώρα αποκλείεται να επαναληφθεί το ίδιο σκηνικό;

Όχι εντελώς έτσι. Το 2004 υπήρχε σχέδιο κατατεθειμένο από τον ΟΗΕ από τον Νοέμβριο του 2002. Έγιναν διαπραγματεύσεις και ήρθε νέο σχέδιο το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου 2002. Έγιναν νέες διαπραγματεύσεις, εντατικότατες και εν μέσω προεδρικών εκλογών και αμέσως μετά και ήρθε τρίτο Σχέδιο τον Μάρτιο του 2003. Έγινε ό,τι έγινε στη Χάγη και τινάχθηκαν όλα στον αέρα λόγω Ντενκτάς και ήρθαμε μόνοι μας, τον Δεκέμβριο του 2003, να ζητήσουμε επανάληψη των συνομιλιών βάσει εκείνου του σχεδίου. Εμείς ζητήσαμε τις συνομιλίες βάσει εκείνου του Σχεδίου, λέγοντας μάλιστα πως αν δεν λυθεί το κυπριακό πριν από το Μάιο του 2004, υφιστάμεθα τον κίνδυνο της «Ευρωδιχοτόμησης». Αλλά τότε ήταν όλα σχεδόν έτοιμα, ακόμη και οι νόμοι. Επομένως ήταν εντελώς διαφορετική η κατάσταση από τώρα.

Ερ.: Η εκ περιτροπής προεδρία υπήρχε και στο Σχέδιο Ανάν;
Όχι…

Ερ.: Ξεκαθαρίστε μας επιτέλους ποια είναι η διαφορά μεταξύ του εκτελεστικού συστήματος του Ανάν και της πρότασης Χριστόφια….
Το Σχέδιο Ανάν δεν είχε Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο με εκτελεστικές εξουσίες. Είχε προεδρικό συμβούλιο απαρτιζόμενο από 6 άτομα, το οποίο μετά από δική μας επιμονή έγινε 9μελές, αλλά τα τρία άτομα δεν θα είχαν δικαίωμα ψήφου. Στην ουσία παρέμεινε 6μελές. Τέσσερεις ελληνοκύπριοι, δύο τουρκοκύπριοι. Και ακριβώς επειδή την εκτελεστική εξουσία την είχε αυτό το Συμβούλιο, ως Σώμα, των συνεδριών του Συμβουλίου θα προήδρευε εκ περιτροπής ένας από τους έξι. Το αποτέλεσμα ήταν πως για 40 μήνες θα προήδρευε ένας Ελληνοκύπριος από το Συμβούλιο και για 20 μήνες ένας Τουρκοκύπριος. Δεν είναι η περίπτωση όπου έχεις ένα άτομο για Αρχηγό της πολιτείας. Είναι η περίπτωση που Αρχηγός ήταν το 6μελές Συμβούλιο. Κάτι που υπάρχει στην Ελβετία. Διότι την ιδέα του Συμβουλίου την είχε ο Ελβετός νομικός σύμβουλος του Ντε Σότο, από το σύστημα της πατρίδας του. Για να λειτουργήσει, η κάθε απόφαση ήθελε απλή πλειοψηφία με τουλάχιστον ένα ψήφο από την κάθε κοινότητα.
Ο κ. Τσιελεπής για παράδειγμα θεωρεί ότι υπήρξε βελτίωση με την εκ περιτροπής προεδρία, που πρότεινε ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Το αν όμως υπήρξε ή όχι βελτίωση από το Ανάν είναι θέμα γνώμης. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η δική μας πλευρά δεν είχε πολεμήσει και πολύ το Προεδρικό Συμβούλιο, ενώ η εκ περιτροπής προεδρία αφήνει άλλους συνειρμούς. Και γι’ αυτό υπάρχει και όλη αυτή η αντίδραση.

Ερ.: Η τουρκική πλευρά ζήτησε καμιά φορά την εκ περιτροπής προεδρία;
Πάντοτε την ζητούσε. Ο κ. Ντενκτάς ζητούσε πάντοτε εκ περιτροπής προεδρία. Ιδιαίτερα από ένα στάδιο και μετά ήταν θέση του. Πιθανώς από κάποιο στάδιο της δεκαετίας του ’80 και μετά ζητούσε πάντοτε εκ περιτροπής προεδρία. Η δική μας πλευρά το απέρριψε μετά βδελυγμίας. Αργότερα, σιγά σιγά τα πράγματα θόλωσαν.

Ερ.: Λέγεται ότι η εκ περιτροπής προεδρία έγινε δεκτή από την εποχή Κληρίδη…

Άκουσα τον κ. Κατσουρίδη να λέει ότι έγινε αποδεκτή από την εποχή του Σερζ Αμπού δηλαδή κατά την πρώτη πενταετία Κληρίδη. Λοιπόν, να σας πω τι έγινε. Σε κάποια από τις όλες στιχομυθίες, στην οποία ήμουν παρών, κάπου το 1998 – 1999, ο Κληρίδης είπε ‘μπορεί να δεχθώ την εκ περιτροπής με αναλογία 3:1’, αλλά δεν ήταν το δέχομαι, αλλά το ‘μπορεί να δεχθώ’. Βεβαίως, όταν ο συνομιλητής σου ακούσει το ‘μπορεί να δεχθώ’ το ερμηνεύει ‘δέχθηκες’. Αμέσως μετά, αρχίσαμε μια συστηματική αντίδραση σε όποιον έλεγε ότι ο Κληρίδης δέχθηκε την εκ περιτροπής. Μάλιστα σε μια συνομιλία μου με τον Λόρδο Χάνεϊ, εγώ του έλεγα συνεχώς ότι η πλευρά μας δεν δέχθηκε την εκ περιτροπής και μου απάντησε ‘μα δεν είσαι εσύ ο Πρόεδρος’ και του είπα, ‘βεβαίως δεν είμαι εγώ, αλλά ούτε και ο Πρόεδρος Κληρίδης δέχθηκε’. Η όλη όμως ιστορία ώθησε τα Ηνωμένα Έθνη να μας παρουσιάσουν το σύστημα του Συμβουλίου στο πρώτο σχέδιο του 2002. Και δεν σας το κρύβω ότι ένα από τα σημεία αυτού του σχεδίου για τα οποία αντέδρασα ήταν η ιδέα του Συμβουλίου. Και σε επιστολή του ο Κληρίδης προς τον Ντε Σότο αντέδρασε και σημείωνε πως η δική μας πλευρά επιθυμεί κανονική εκτελεστική εξουσία με Πρόεδρο. Όταν όμως άρχισε να αναλύεται το σύστημα, και παρά να πάμε σε Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο και κάπου πολιτικά ήταν πλέον φανερό πως τα Ηνωμένα Έθνη δεν θα εξαφάνιζαν την εκ περιτροπής, αποφασίσαμε ότι θα ήταν καλύτερα να είχαμε εκ περιτροπής στην προεδρία του Συμβουλίου παρά του κράτους.

Ερ.: Εν ολίγοις, εσείς αποδεχτήκατε το Προεδρικό Συμβούλιο για να μην καταλήξουμε με την εκ περιτροπής προεδρία, την οποία θεωρήσατε χειρότερη…

Η εκ περιτροπής προεδρία πιστεύω είναι χειρότερη ναι, από το Προεδρικό Συμβούλιο… Αλλά το θέμα δεν ήταν έτσι. Εμείς ούτε καν σκεφτήκαμε για το Προεδρικό Συμβούλιο. Ήταν ιδέα των Ηνωμένων Εθνών. Ωστόσο όταν αναλύθηκαν τα πράγματα, εκτιμήθηκε ότι αν είναι να μην μπορούμε να αποφύγουμε την εκ περιτροπής, τότε καλύτερα να την είχαμε στο Συμβούλιο παρά σε εκτελεστικό επίπεδο μεταξύ Προέδρου και Αντιπροέδρου.

Ερ.: Το Προεδρικό Συμβούλιο επίλυε και το θέμα του Υπουργικού και το θέμα του ΒΕΤΟ…
Ναι βέβαια. Ήθελες βεβαίως μια ψήφο εκατέρωθεν για λήψη αποφάσεων. Αλλά άλλο είναι να θέλεις μία και άλλο ομοφωνία…

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων’
«Ο Ν. Παπαδόπουλος για την κοινή συνέντευξη Κληρίδη – Ντενκτάς»
11 Νοεμβρίου 2009

Ο Αντιπρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος Νικόλας Παπαδόπουλος αναφέρει -ότι »στις 15/5/02, λίγο πριν από τη κατάθεση του πρώτου σχεδίου Ανάν, οι Ραούφ Ντενκτάς και Γλαύκος Κληρίδη έδωσαν μία κοινή συνέντευξη στον Μεχμέτ Αλί Μπιράντ», την οποία ο κ. Παπαδόπουλος χαρακτηρίζει »πράγματι μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη καθώς σε αυτήν διατυπώνονται με γλαφυρότητα και ευθύτητα οι πάγιες θέσεις των Τούρκων για την επίλυση του Κυπριακού, όπως αυτές ερμηνεύονται και επεξηγούνται από τον Ραούφ Ντενκτάς».

Σε ανακοίνωσή του ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρει ότι »το 2002 ο Ραούφ Ντενκτάς ζητούσε ένα νέο συνεταιρισμό με ισότητα, συνέχιση των εγγυήσεων της Τουρκίας, αναγνώριση του ψευδοκράτους και εκ περιτροπής προεδρία με εκτελεστική εξουσία».

Ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρει ότι »ο Γλαύκος Κληρίδης στην ίδια συνέντευξη απέρριψε την εκ περιτροπής προεδρία με εκτελεστική εξουσία δηλώνοντας ξεκάθαρα πως αυτή δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην Κύπρο».

Προσθέτει ότι «έκτοτε είχαμε φυσικά κάποιες εξελίξεις».

Οπως επισημαίνει ο Αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ, »σήμερα όμως βλέπουμε τη δική μας πλευρά να καταθέτει στις διαπραγματεύσεις τις τότε θέσεις του ‘εξτρεμιστή’ Ραούφ Ντενκτάς και να τις παρουσιάζει ως δικές μας προτάσεις, μέσα στα πλαίσια μίας ανεξήγητης ‘γενναιοδωρίας»’.

Ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρει ότι η δική μας πλευρά υποστηρίζει ότι με τη Συμφωνία της 23ης Μαΐου έχει υιοθετήσει τον ‘Συνεταιρισμό’ του Ραούφ Ντενκτάς και παραμένει μόνο το ερώτημα κατά πόσο αυτός θα είναι ‘Νέος’».

Στην ανακοίνωσή του ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρει ότι »όσον αφορά την ‘ισότητα’, η σταθμισμένη ψήφος, ο μηχανισμός επίλυσης αδιεξόδων και η νικώσα ψήφος του εκάστοτε Τούρκου Πρόεδρου που εμείς έχουμε εισηγηθεί δεν αφήνουν αμφιβολίες και η πλευρά μας έχει αποδεχθεί την αριθμητική ισότητα ως τη γενική αρχή που θα διέπει τη λειτουργία του νέου κράτους».

Ο κ. Παπαδόπουλος υποστηρίζει ότι »η δική μας διαπραγματευτική ομάδα έχει εισηγηθεί την εκ περιτροπής προεδρία με εκτελεστική εξουσία, όπως ακριβώς την ζητούσε τότε ο κ. Ντενκτάς και την απέρριπτε ο κ. Κληρίδης.

Σε σχέση με τη συνέχιση εγγυήσεων, ο κ. Παπαδόπουλος σημειώνει ότι » ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αρνείται μέχρι σήμερα να μας ξεκαθαρίσει κατά πόσο θα ζητήσει την κατάργηση των εγγυήσεων της Τουρκίας».

Επίσης, »η πλευρά μας υπέβαλε πρόταση αναγνώρισης όλων των νομοθετικών, εκτελεστικών και δικαστικών πράξεων του ψευδοκράτους ενώ στην ουσία με αυτό τον τρόπο θα αναγνωρίσουμε το ψευδοκράτος, αφού αυτές είναι οι τρεις βασικές εξουσίες ενός κράτους».

Ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρει πως »με αυτή την αναγνώριση οδηγούμαστε στην παρθενογένεση και στη συνέχεια στο Νέο Συνεταιρισμό, αφού δεν μπορούμε να μιλάμε για ‘…συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας…’ όταν θα έχουμε αναγνωρίσει ένα άλλο κράτος ως ισότιμο συνέταιρο σε αυτόν το συνεταιρισμό».

Στην ανακοίνωσή του ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρει ότι »σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνω τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τον Ραούφ Ντενκτάς γιατί τέτοιο θα ήταν προσβλητικό για τον Δημήτρη Χριστόφια, όπως και για τον κάθε Ε/κ πολιτικό».

Ομως θα πρέπει να σχολιαστεί από κυβερνητικής πλευράς, »το γεγονός πως μέσα σε επτά χρόνια, οι τότε θέσεις του Ραούφ Ντεκτάς, κατατίθενται και παρουσιάζονται ως δικές μας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

Ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρει ότι »εγώ πάντως έχω μία θεωρία για αυτό το γεγονός».

»Μήπως πάθαμε όπως τον βάτραχο με το νερό;», διερωτήθηκε ο κ. Παπαδόπουλος για να προσθέσει πως »όταν βάλεις τον βάτραχο σε ζεματισμένο νερό, αμέσως το καταλαβαίνει και πηδά έξω για να σωθεί».

Συνεχίζει αναφέροντας πως »όταν όμως τον βάλεις σε κρύο νερό και σιγά-σιγά ανεβάσεις τη θερμοκρασία, μένει μέσα και πεθαίνει…».

»Στην προκειμένη περίπτωση, εμείς όλοι είμαστε ο βάτραχος και η διαδικασία των διαπραγματεύσεων που ξεκίνησε πάνω σε μία λανθασμένη και ασαφή βάση, είναι το ζεματισμένο νερό».

Ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής των πρώτων 100 ημερών της κυβέρνησης Παπανδρέου 25/01/2010

‘Εμπροσθοφύλακας’
«Ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής των πρώτων 100 ημερών της κυβέρνησης Παπανδρέου»
25 Ιανουαρίου 2010
Συντακτική Ομάδα

Η «Ατζέντα της Θεσσαλονίκης» και η φυσική συνέχεια της, η «Ατζέντα 2014», βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία και κινείται με καταιγιστικούς ρυθμούς. Έτσι, μετά τη συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον πρόεδρο της Σερβίας, Μπόρις Τάντιτς, στις αρχές του έτους [‘Διπλωματία’ Δεκ. 2009, τ. 69], και την πρόσφατη συνάντηση του με τον Βούλγαρο Πρωθυπουργό, Μπόικο Μπορίσωφ [‘Καθημερινή’ 15/01/2010], οι επαφές πλέον γίνονται σε εβδομαδιαία βάση, αφού κατά δήλωση του κ. Παπανδρέου, η ένταξη των χωρών των δυτικών Βαλκανίων χρειάζεται «αποφασιστική ώθηση» [Γραφείο Τύπου Πρωθυπουργού 04/01/2010]. Επομένως, αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα της κυβέρνησης Παπανδρέου. Είναι περιττό να σχολιάσουμε πως αυτή η «αποφασιστική ώθηση» της ένταξης των χωρών αυτών γίνεται χωρίς προηγουμένως να έχει υπάρξει καμία προσπάθεια για «αποφασιστική ώθηση» των προβλημάτων με την Ελλάδα, αντιθέτως η κυβέρνηση Παπανδρέου συμπεριφέρεται σαν να έχουν λυθεί όλα τα διμερή θέματα, τα οποία αφήνονται επίτηδες να χρονίζουν, με ολέθριες συνέπειες για την χώρα.

Μετά από αυτά, είναι φυσικό επόμενο να εμφανίζονται πιέσεις από όλες τις πλευρές για κλείσιμο του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων το γρηγορότερο δυνατό, ακόμα και με αστείο τρόπο. Έτσι εμφανίζεται ο …λούστρος πρωθυπουργός της  Σλοβενίας, μιας χώρας που διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τα Σκόπια αλλά η οποία επ’ ουδενί δεν δύναται να πιέσει την Ελλάδα σε κανένα τομέα, να προσφέρεται ως διαμεσολαβητής! Είναι αμφίβολο εάν αυτές οι πιέσεις πρόκειται να αλλάξουν την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης, η οποία έτσι κι αλλιώς επείγεται περισσότερο απ’ όλους. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η αβίαστη ευκολία με την οποία ο κ. Παπανδρέου μιλά για γεωγραφικό προσδιορισμό, την χειρότερη και καταστρεπτικότερη εκδοχή «λύσης» στην παρούσα φάση;

Τα Σκόπια έχουν ήδη de facto αναγνωριστεί από τις περισσότερες χώρες του κόσμου ως «Μακεδονία». Καμία αποδοχή ονομασίας που να περιέχει τον όρο «Μακεδονία» δεν πρόκειται να αναχαιτίσει τη χρήση της λέξης «Μακεδονία» και μόνο ως ανεξάρτητη ονομασία, όπως και ποτέ δεν έγινε κάτι αντίστοιχο με την Κορέα ή το Βιετνάμ. Οποιαδήποτε αποδοχή μιας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, μας εμπλέκει σε μια εφιαλτική διαδικασία αντίστοιχη με το Βόρεια – Νότια Κορέα, Βόρειο – Νότιο Βιετνάμ, Βόρεια – Νότια Υεμένη, Βόρεια – Νότια Κύπρος. Η δημιουργία μιας Βόρειας (ή κάτι παρόμοιο), ανεξάρτητης, Μακεδονίας σε συνδυασμό με την ύπαρξη μιας Νότιας Μακεδονίας σαν τμήμα της Ελληνικής επικράτειας είναι η πιο σίγουρη λύση για μόνιμες εντάσεις στην περιοχή. Όλα τα ιστορικά προηγούμενα αναφοράς μιας χώρας σε Βόρεια ή Νότια, υπονοούν πως η χώρα είναι μία αλλά πολιτικά διαιρεμένη, ενώ ποτέ δεν μπόρεσε να υπάρξει ειρηνική επίλυση ή επανένωση, έχοντας στην καλύτερη περίπτωση, διαιώνιση. Η αναγνώριση από την κυβέρνηση Παπανδρέου των Σκοπίων ως  «Μακεδονία» με ένα γεωγραφικό προσδιορισμό, είναι η πιο ασφαλής λύση για την περαιτέρω κλιμάκωση εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδος.

Φυσικά, οποιαδήποτε πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου στα Βαλκάνια είναι πάντοτε άμεσα συνδεδεμένη με την άλλη μεγάλη, σταθερή και μονομανιακή επιδίωξη της ελλαδοκυπριακής ψωροελίτ, την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Έτσι μετά τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε., όπου παρουσιάστηκε ως η τελευταία μας μεγάλη ευκαιρία αναχαίτισης της Τουρκικής ένταξης και πως μετά αυτήν την χαμένη ευκαιρία, τα πάντα έχουν χαθεί. Είναι όμως έτσι; Όπως μας αποκαλύπτει ο Αυστριακός ΥΠ.Ε.Ξ., η Τουρκική ένταξη είναι πάντα ανοιχτή, αφού οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις είναι πρακτικά παγωμένες με υπαιτιότητα της Τουρκίας, παρά την έντονη επιθυμία – για κάποιους ειλημμένη απόφαση – ένταξης της στην Ε.Ε., κάτι που εκφράζεται κι από τις προθέσεις της Ισπανικής προεδρίας. Το πέρασμα του χρόνου έδειξε το προφανές: Πώς οι ενστάσεις των Ευρωπαίων,  με αποκορύφωμα τις απόψεις του Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν [‘Ελευθεροτυπία’ 25/11/2004],  αποδεικνύονται κάτι παραπάνω από βάσιμες. Το σημαντικότερο όλων είναι πως σε κάθε περίπτωση όπως είπε, ο δρόμος της ένταξης περνάει από την Κύπρο, κάτι που σημαίνει πως τίποτα δεν έχει χαθεί, ούτε ο χρόνος πιέζει την δική μας πλευρά, αλλά τη δική τους. Σε πολύ απλά λόγια αυτό σημαίνει πως αν ήθελαν πραγματικά να κάμψουν την Τουρκική αδιαλλαξία, τα περιθώρια κινήσεων των κυβερνήσεων Παπανδρέου – Χριστόφια είναι ακόμα μεγάλα.

Αν και η παρούσα Ελλαδική κυβέρνηση ουδέποτε έκρυψε πως ποσώς ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα της Ελλάδος, και πάλι κάποιες  συγκεκριμένες δηλώσεις και ενέργειες δεν παύουν να προξενούν ιδιαίτερη εντύπωση. Έτσι, είναι εντυπωσιακή η αναφορά σε ανύποπτο χρόνο του κ.Δρούτσα πως «στο 1914 βρίσκονται οι ρίζες όλων των προβλημάτων και διενέξεων που υπάρχουν στη Νοτιοανατολική Ευρώπη», δρώντας απροκάλυπτα σαν κυβερνητικός εκπρόσωπος της Τουρκίας. Ώστε περί αυτού πρόκειται; Όλες οι κατακτήσεις και οι αγώνες των λαών της Βαλκανικής της περιόδου 1912-1914 «πρέπει» να ακυρωθούν;

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Καθημερινή’
«Σε συμβιβασμό για την ονομασία προτρέπει ο ΥΠ.Ε.Ξ. Αυστρίας»
23 Ιανουαρίου 2010
συνέντευξη στη Δώρα Aντωνίου

Την ελπίδα ότι το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ μπορεί να λυθεί μέσα στους επόμενους έξι μήνες εκφράζει ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, Dr Michael Spindelegger, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κ». Για την ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας, τονίζει ότι η Αγκυρα θα πρέπει να προβεί στις κατάλληλες κινήσεις προκειμένου να ανοίξουν τα παγωμένα κεφάλαια της διαπραγμάτευσης με την Ε.Ε. Τέλος, υποστηρίζει την ανάγκη ευρέος διαλόγου εντός της Ε.Ε. για την επόμενη μέρα της οικονομικής κρίσης.

– Η πρωτοβουλία για τα δυτικά Βαλκάνια, για την οποία συνεργάζεστε με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών κ. Δημήτρη Δρούτσα, περιλαμβάνει συγκεκριμένα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσουν οι χώρες της περιοχής για να επιτύχουν τον στόχο ένταξης στην Ε.Ε.;

– Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια ιδιαίτερη χρονική συγκυρία που βοηθάει στο να φέρουμε τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων πιο κοντά στην Ευρώπη. Αναφέρομαι στην απεμπλοκή της ενταξιακής διαδικασίας της Κροατίας, την απεμπλοκή της ενδιάμεσης συμφωνίας με τη Σερβία, την πρόοδο που έχει καταγραφεί από πλευράς Αλβανίας. Τρεις διαφορετικές χώρες, με τρία διαφορετικά συμβάντα, διαμορφώνουν τη συγκυρία ώθησης προς τα εμπρός. Επιθυμία μας είναι να σχεδιάσουμε ένα χρονοδιάγραμμα. Είναι σημαντικό ότι η Ελλάδα ως εταίρος του Νότου και η Αυστρία ως εταίρος από τον Βορρά συνεργάζονται σε ένα τέτοιο σχέδιο και ελπίζουμε ότι μια μέρα δεν θα υπάρχει ανάμεσα στις χώρες μας κάποια χώρα εκτός Ε.Ε.

– Αναφέρατε θετικές περιπτώσεις, ωστόσο στην περιοχή υπάρχουν θέματα, όπως για παράδειγμα το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη εσχάτως τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά, υπάρχει το Κόσοβο. Η κατάσταση στην περιοχή παραμένει πολύπλοκη. Τι γίνεται με αυτές τις περιπτώσεις;

– Δεν έχουμε άμεση λύση για όλα τα προβλήματα, αλλά επιθυμούμε να αξιοποιήσουμε τη θετική συγκυρία σαν μια παρότρυνση προς τις άλλες χώρες να επιταχύνουν τις μεταρρυθμίσεις και τους δίνουμε το μήνυμα ότι θέλουμε να τις στηρίξουμε στην αντιμετώπιση των προβλημάτων και στην προσέγγιση με την Ε.Ε. Ασφαλώς θα πρέπει να δούμε την κάθε χώρα ξεχωριστά, ποια είναι τα ιδιαίτερα προβλήματα, ποια είναι η υποστήριξη που μπορούμε να προσφέρουμε για να δοθούν λύσεις.

– Εκ μέρους της χώρας σας, προσφέρατε μεσολάβηση μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένος για τη μεσολάβηση αυτή;

– Το θέμα του ονόματος θα πρέπει να λυθεί πολύ σύντομα. Αν κοιτάξει κανείς τα συμπεράσματα του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα δει ότι αναμένει κάποια κίνηση προς τα εμπρός μέσα στους επόμενους έξι μήνες. Η Αυστρία είναι έτοιμη να λειτουργήσει υποστηρικτικά. Πιστεύω ότι πρέπει να προβάλουμε μια νέα διάσταση καλύτερης κατανόησης ανάμεσα στις δύο πλευρές και θεωρώ απαραίτητο να εστιάσουμε στο ζήτημα, το οποίο πρωταρχικά παραμένει ζήτημα ανάμεσα στην Ελλάδα και την ΠΓΔΜ. Οι δύο πλευρές θα πρέπει κατ’ αρχάς να προσπαθήσουν για λύση. Εμείς είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε τις προσπάθειές τους. Πιστεύω ότι υπάρχουν πιθανότητες για λύση.

– Μεταφέρετε κάποιο μήνυμα της Αθήνας προς τα Σκόπια;

– Θα μεταφέρω τις εντυπώσεις μου και τη δική μου οπτική για το θέμα και την υποστήριξή μου. Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσουμε να κλείσουμε το ζήτημα μέσα στους επόμενους έξι μήνες.

– Στη διαδικασία διεύρυνσης της Ε.Ε., σημαντικό κομμάτι είναι η Τουρκία. Πώς αξιολογείτε την πορεία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και τι περιμένετε στο μέλλον;

– Οκτώ κεφάλαια είναι μπλοκαρισμένα, λόγω των αρχών της Ε.Ε. Στην Τουρκία θα πρέπει να αντιληφθούν ότι αυτοί θα πρέπει να κινηθούν προκειμένου να ξεμπλοκαριστούν αυτά τα κεφάλαια. Αυτή τη στιγμή εξελίσσεται η διαπραγματευτική διαδικασία και με την ολοκλήρωσή της θα πρέπει να αποφασίσουμε εάν η Τουρκία θα καταστεί μέλος της Ε.Ε. και η Τουρκία θα πρέπει να αποφασίσει εάν είναι έτοιμη να γίνει μέλος της Ε.Ε. Στο τέλος της διαδικασίας θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις και από τις δύο πλευρές. Δεν μπορούμε από τώρα να προδιαγράψουμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.

– Η Ευρώπη διέρχεται μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο λόγω της οικονομικής κρίσης και η Ελλάδα διέρχεται μια ακόμα πιο δύσκολη περίοδο. Πόσο σύντομα πιστεύετε ότι η Ευρώπη θα ξεπεράσει την κατάσταση αυτή και πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει;

– Όλοι θα πρέπει να ξεπεράσουμε αυτή την κατάσταση σύντομα. Υπάρχουν ορισμένες θετικές ενδείξεις, η οικονομική ανάπτυξη αρχίζει ξανά, αλλά υπάρχουν ακόμα προβλήματα, η κρίση δεν έχει τελειώσει. Το σημαντικό είναι η επόμενη μέρα, πώς θα χειριστούμε την οικονομική κατάσταση μετά την κρίση, τι συνθήκες πρέπει να διαμορφώσουμε ώστε να αποφύγουμε κάτι ανάλογο στο μέλλον. Γίνονται συζητήσεις στο G8, στο G20, πιστεύω ότι πρέπει να αρχίσει μια συζήτηση εντός της Ε.Ε. με όλα τα κράτη-μέλη, καθώς όλοι επηρεαζόμαστε από την οικονομική κρίση. Στην Ευρωζώνη θα πρέπει να συζητήσουμε πώς θα σταθεροποιήσουμε το ευρώ μακροπρόθεσμα και πώς θα λειτουργήσουμε στον ανταγωνισμό με τις άλλες περιοχές του κόσμου, που θα είναι σκληρός στο μέλλον.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Εξπρές’ [πηγή: ΑΠΕ]
«Αυστρία-Από την Αθήνα να σταλεί το μήνυμα για την Πρωτοβουλία για τα Δυτικά Βαλκάνια, αναμένει η επίσημη Βιέννη»
20 Ιανουαρίου 2010

Την ελπίδα, πως κατά την αυριανή συνάντηση στην Αθήνα, του Αυστριακού υπουργού Εξωτερικών Μίχαελ Σπίντελεγκερ, με τον Έλληνα αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα, θα συζητηθούν συγκεκριμένες πτυχές της Πρωτοβουλίας για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση των Δυτικών Βαλκανίων, και θα υπάρξει κοινό έγγραφο προς τους κοινοτικούς ομολόγους τους, εξέφραζε σε αποψινή συνομιλία του με το ΑΠΕ-ΜΠΕ στη Βιέννη, ο εκπρόσωπος Τύπου του αυστριακού Υπουργείου Εξωτερικών.

Ο κ. Σπίντελεγκερ θα έχει αύριο το βράδυ στην ελληνική πρωτεύουσα, συνομιλίες με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα και την Παρασκευή το πρωί θα μεταβεί στα Σκόπια.

Όπως τόνισε ο Αυστριακός αξιωματούχος, ένα τέτοιο έγγραφο θα είναι ένα είδος μηνύματος απέναντι στους αρχηγούς της διπλωματίας των υπόλοιπων χωρών-μελών της ΕΕ αλλά και προς τη νέα ύπατη εκπρόσωπο της Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ.

Όπως ανέφερε ο ίδιος, στόχος της Πρωτοβουλίας (ΣΣ. την οποία είχε πρωτοδιατυπώσει ήδη σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων της τον περασμένο Οκτώβριο η νέα ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου) είναι να δοθεί μία ώθηση στην προσέγγιση των Δυτικών Βαλκανίων με την ΕΕ, καθώς οι δύο χώρες, Αυστρία και Ελλάδα έχουν κοινά ενδιαφέροντα.

Σύμφωνα με την άποψή του, αυτά τα κοινά ενδιαφέρονται εστιάζονται στους τομείς πολιτικής ασφάλειας, ένταξης μεταναστών, οικονομίας, ενώ υπάρχουν και ιστορικοί λόγοι, με σχεδόν ένα εκατομμύριο του αυστριακού πληθυσμού να προέρχεται ιστορικά από χώρες των Βαλκανίων, και στην Ελλάδα να ζουν τελευταία εκατοντάδες χιλιάδες ατόμων αλβανικής καταγωγής.

Ο Αυστριακός αξιωματούχος επισήμανε τις εξελίξεις στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς, όπως απεμπλοκή της προσέγγισης με τη Σερβία, απεμπλοκή στη διένεξη Σλοβενίας-Κροατίας, πρόοδος στην αλβανική αίτηση ένταξης, ενδεχόμενο για μία προοπτική στη λύση του ζητήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ, αλλά και η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας που ανοίγει σημαντικά τις δυνατότητες στην ΕΕ να ασχοληθεί εντατικότερα με θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Οι εξελίξεις αυτές, όπως σημείωσε ο ίδιος, ενισχύουν την προοπτική για την Πρωτοβουλία προσέγγισης των Δυτικών Βαλκανίων, που θα προωθήσουν τώρα από κοινού Αθήνα και Βιέννη.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στη δημόσια Αυστριακή Τηλεόραση και ενόψει της αυριανής επίσκεψής του στην Αθήνα, ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, Μίχαελ Σπίντελεγκερ είχε ανακοινώσει τη σαφή υποστήριξη της Ελληνικής Πρωτοβουλίας για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση των Δυτικών Βαλκανίων από την επίσημη Βιέννη, και μία προώθησή της από κοινού με την Αθήνα.

Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας σε συνέντευξή του τον περασμένο Νοέμβριο στην αυστριακή εφημερίδα «Ντι Πρέσε» είχε τονίσει πως η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει θέσει ως μεγάλο στόχο να είναι η Ελλάδα και πάλι παρούσα σε όλες τις μεγάλες διεθνείς εξελίξεις, με το κέντρο βάρος να βρίσκεται σαφώς στα Βαλκάνια, όπου η Ελλάδα επιθυμεί να αποτελέσει ένα είδος κινητήριας δύναμης για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση των Δυτικών Βαλκανίων μέχρι το 2014.

Η ημερομηνία αυτή, 100 χρόνια από το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι, κατά την άποψή του, συμβολική, καθώς στο 1914 βρίσκονται οι ρίζες όλων των προβλημάτων και διενέξεων που υπάρχουν στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, και η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως το πλέον επιτυχημένο μοντέλο ειρήνης που γνωρίζουμε, θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και για αυτό το τμήμα της Ευρώπης και να φροντίσει για ειρήνη και σταθερότητα.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Εξπρές’ [πηγή: ΑΠΕ]
«Αυστρία – Στην Ελληνική Πρωτοβουλία για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση των Δυτικών Βαλκανίων θα συμμετάσχει η Βιέννη»
18 Ιανουαρίου 2010
Πηγή ΑΠΕ

η σαφή υποστήριξη της Ελληνικής Πρωτοβουλίας για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση των Δυτικών Βαλκανίων από την επίσημη Βιέννη, και την προώθησή της από κοινού με την Αθήνα, ανακοίνωσε σε συνέντευξή του στη δημόσια Αυστριακή Τηλεόραση, ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, Μίχαελ Σπίντελεγκερ, ο οποίος αναμένεται την ερχόμενη Πέμπτη, 21 Ιανουαρίου, στην ελληνική πρωτεύουσα για συνομιλίες με τον Ελληνα αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα.

Αναφερόμενος στην «απεμπλοκή», που σημειώθηκε στα τέλη του 2009, στη μακροχρόνια διένεξη ανάμεσα στην Κροατία και τη Σλοβενία, ο κ. Σπίντελεγκερ εξέφρασε την ελπίδα πως θα υπάρξουν ήδη μέσα στο 2010 συγκεκριμένα γεγονότα και ως προς την ΠΓΔΜ, με την οποία, όπως σημείωσε, «έχει προβλήματα η Αθήνα, καθώς η Ελλάδα, για ιστορικούς λόγους, δεν θέλει να δεχθεί την ονομασία Μακεδονία για τη χώρα αυτή».

Ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών τόνισε πως η χώρα του προσφέρεται να βοηθήσει στην υπόθεση αυτή ως μεσολαβητής και πιστεύει πως μπορεί να υπάρξει μία λύση αυτής της διαφοράς για την ονομασία ακόμη και μέσα στην Ανοιξη.

Συγχρόνως ανακοίνωσε, πως ο ίδιος, μετά την επίσκεψή του Αθήνα, πρόκειται να μεταβεί στα Σκόπια.

Ο κ. Σπίντελεγκερ ανέφερε πως η από κοινού «πρωτοβουλία για τα Δυτικά Βαλκάνια» θα διατυπωθεί επίσημα κατά τις συνομιλίες του στην Αθήνα, ενώ έκανε λόγο για ένα μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα, μέχρι το 2020, που ο ίδιος πιστεύει να έχει γίνει η ένταξη στην Ευρωπαική Ενωση χωρών όπως η Κροατία, η ΠΓΔΜ, το Μαυροβούνιο, η Σερβία και η Αλβανία.

Αρκετά προσεκτικός ήταν ο ίδιος ως προς το Κόσοβο, όπου, όπως είπε, πρέπει να γίνουν ακόμη αρκετά πράγματα, με πρώτη προϋπόθεση μία αναγνώρισή του από όλους τους κοινοτικούς εταίρους.

Σε σχέση με την Τουρκία, ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών τόνισε πως η Αγκυρα θα πρέπει να κάνει ένα βήμα εμπρός στο Κυπριακό, καθώς όπως είπε, ο δρόμος της ένταξης περνάει από την Κύπρο, ενώ επισήμανε πως έχει υπάρξει πάγωμα, «και αυτό θα παραμείνει», για τα οκτώ επίκαιρα κεφάλαια διαπραγμάτευσης.

Τα σχέδια της ισπανικής προεδρίας στην Ε.Ε., να δρομολογήσει ή να ανοίξει τα τέσσερα κεφάλαια, ο ίδιος τα χαρακτήρισε ως πολύ φιλόδοξα, και επανέλαβε εκ νέου την πάγια αυστριακή θέση πως, οι τουρκικές ενταξιακές διαπραγματεύσεις παραμένουν, σε κάθε περίπτωση, με ανοικτή κατάληξη.

Σημείωσε ακόμη, πως το δικό του κόμμα – το συγκυβερνών με τους Σοσιαλδημοκράτες, συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα – υποστηρίζει τη διενέργεια δημοψηφίσματος στην Αυστρία για την ένταξη της Τουρκίας και πως προτιμά μία προνομιακή σχέση για την Τουρκία, από μια πλήρη ένταξή της στην ΕΕ.

Ο Ελληνας αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας σε συνέντευξή του τον περασμένο Νοέμβριο στην αυστριακή εφημερίδα «Ντι Πρέσε» είχε τονίσει πως η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει θέσει ως μεγάλο στόχο να είναι η Ελλάδα και πάλι παρούσα σε όλες τις μεγάλες διεθνείς εξελίξεις, με το κέντρο βάρος να βρίσκεται σαφώς στα Βαλκάνια, όπου η Ελλάδα επιθυμεί να αποτελέσει ένα είδος κινητήριας δύναμης για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση των Δυτικών Βαλκανίων μέχρι το 2014.

Η ημερομηνία αυτή, 100 χρόνια από το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι, κατά την άποψή του κ. Δρούτσα, συμβολική, καθώς στο 1914 βρίσκονται οι ρίζες όλων των προβλημάτων και διενέξεων που υπάρχουν στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, και η Ευρωπαϊκή Ενωση, ως το πλέον επιτυχημένο μοντέλο ειρήνης που γνωρίζουμε, θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και για αυτό το τμήμα της Ευρώπης και να φροντίσει για ειρήνη και σταθερότητα.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Ελευθεροτυπία’
«Ικανός ο Γκρουέφσκι να επιλύσει το ζήτημα της ονομασίας»
18 Ιανουαρίου 2010

Ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας, Μπόρουτ Πάχορ ύστερα από συνάντηση που είχε με τον ομόλογό του της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι αποφάνθηκε πως ο τελευταίος είναι αρκετά ικανός, ώστε να επιλύσει το ζήτημα της ονομασίας, σε μια κρίσιμη φάση, όπως η παρούσα.

Από την πλευρά του ο Ν. Γκρουέφσκι, δήλωσε πως επιθυμεί να βρεθεί λύση στο πρόβλημα, ούτως ώστε να ανοίξει και ο δρόμος της εισόδου της χώρας στις ευρωατλαντικές δομές. Όπως σημείωσε, η επίλυση του ζητήματος εξαρτάται άμεσα από τη στάση που θα επιδείξει τόσο η χώρα του, όσο και η Ελλάδα.

Ο Σλοβένος πρωθυπουργός εμφανίστηκε πρόθυμος να μεσολαβήσει, αν του ζητηθεί, ώστε να βρεθεί λύση στο θέμα της ονομασίας. Επιπλέον, εξέφρασε την υποστήριξη της χώρας του στην προοπτική ένταξης της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.

Το Foreign Office προσπάθησε να παρέμβει πολιτικά στο Εφετείο προς όφελος των Τούρκων 24/01/2010

‘Εμπροσθοφύλακας’
«Το Foreign Office προσπάθησε να παρέμβει πολιτικά στο Εφετείο προς όφελος των Τούρκων»
24 Ιανουαρίου 2010
Φανούλα Αργυρού *

Επιστολή προς τους Δικαστές
Στην πολυσέλιδη απόφαση του Αγγλικού Εφετείου των 122 παραγράφων, σε δύο τουλάχιστον παραγράφους την παράγραφο 65 και την παράγραφο 116 υπάρχουν συγκεκριμένες αναφορές σε συγκεκριμένη επιστολή ημερομηνίας 20 Ιουλίου 2009, που έστειλε στους δικαστές η Βαρώνη Glenyis Kinnock, δηλαδή κατά την διάρκεια του μικρού διαστήματος που διετέλεσε Yφυπουργός Ευρώπης.

Σύμφωνα με όσα καταγράφει η απόφαση του Εφετείου, συνεπάγεται ότι η επιστολή Κίννοκ στάλθηκε με στόχο να επηρεάσει όντως την απόφαση του Δικαστηρίου υπέρ των θέσεων του Foreign Office και κατά συνέπεια προς όφελος των Τούρκων. Αυτό εξάγεται πολύ πιο καθαρά από το λεκτικό της παραγράφου 65. Η οποία αποκαλύπτει ότι η απαράδεκτη επιστολή/παρέμβαση Κίννοκ ζητούσε όπως μή γίνει δεκτή η απόφαση του Κυπριακού Δικαστηρίου γιατί θα επηρεαζόντουσαν οι διαπραγματεύσεις. Το Εφετείο, δίχως περιστροφές τονίζει ότι δεν μπορεί το Υπ. Εξωτερικών να επιβάλει την θέληση ή την γνώμη του στην Δικαιοσύνη. Το Εφετείου προς τιμή του, εξαπέστειλε και αγνόησε με τον πλέον έντονο τρόπο τις υποδείξεις του Υπ. Εξωτερικών λέγοντας με άλλα λόγια, – δεν μας ενδιαφέρει ποσώς το τι ζητάτε, δεν μπορείτε να μας επιβάλλετε πολιτική και να μας καθοδηγείτε να μην εφαρμόσουμε την απόφαση – δηλαδή εκείνη του κυπριακού δικαστηρίου – εμείς εκπροσωπούμε την Δικαιοσύνη και βλέπουμε το θέμα καθαρά ως θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τονίζει η παράγραφος μεταξύ άλλων: «… The government cannot dictate to the court what public policy in the United Kingdom, as that expression is used in an international instrument such as the Regulation, is, and thereby direct the court not to enforce the judgment» [Apostolides v Orams 19/01/2010, παράγραφος 65].

Το πολιτικό παρασκήνιο: Ιούνιος 2009 και οι τουρκικές απαιτήσεις
Τον Ιούνιο του 2009, επιτροπή αποτελούμενη από οργανώσεις των Τουρκοκυπρίων του Λονδίνου, σε συνεργασία με το λεγόμενο Τουρκοκυπριακό εμπορικό επιμελητήριο στα κατεχόμενα, παρέδωσαν υπόμνημα 12,000 υπογραφών στον Βρετανό Πρωθυπουργό  Γκόρντον Μπράουν [‘Londra Gazete’ 18/06/2009].

Στο υπόμνημα οι Τουρκοκύπριοι έθεσαν το περιουσιακό πρόβλημα, και συγκεκριμένα την απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαικών Κοινοτήτων υπέρ του κ. Μελέτη Αποστολίδη εναντίον Οράμς και ζητούν από την βρετανική κυβέρνηση ουσιαστικά να βρει τρόπους να παραμεριστεί η απόφαση. Ισχυρίζονται ότι το θέμα αυτό δεν είναι της αρμοδιότητας της Δικαιοσύνης αλλά πολιτικό πρόβλημα, το οποίο θα λυθεί μόνο όταν οι Τουρκοκύπριοι πάρουν πλήρη πολιτική ισότητα. Κατηγορούν την Κυπριακή κυβέρνηση (την οποία ονομάζουν «ελληνοκυπριακή κυβέρνηση») πως λανθασμένα ισχυρίζεται ότι αντιπροσωπεύει και τους Τουρκοκύπριους. Ζητούν όπως παύσουν να τους μεταχειρίζονται ως μια μειονότητα με μειονοτικά δικαιώματα.

Κατηγορούν την απόφαση υπέρ του κ. Αποστολίδη και ισχυρίζονται πως το περιουσιακό λύθηκε μετά τον πόλεμο του 1974 και με την διανομή περιουσιών και στις δύο πλευρές που έγινε τότε.

Στο υπόμνημα προς τον κ. Γκόρντον Μπράουν οι Τουρκοκύπριοι ανάφερθηκαν σε αριθμό δύο μέτρων και δύο σταθμών που χρησιμοποιούν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ευρωπαική  Ένωση σε σχέση με την απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαικών Κοινοτήτων στην υπόθεση Οράμς.

Η απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαικών Κοινοτήτων, είπαν, αφήνει ανοικτή την πόρτα για τις 6,000 των ξένων και εκείνων των Τουρκοκυπρίων Βρετανίας που έχουν περιουσίες στα κατεχόμενα να υποστούν τις συνέπειες της απόφασης. Ενδεικτικό το γεγονός ότι τους ενόχλησε τα μέγιστα το πρόσφατο ντοκουμαντέρ του ιδιωτικού καναλιού ITV στο Λονδίνο με τίτλο «Μεσογειακοί Εφιάλτες» όταν ουσιαστικά προέτρεψε τους Βρετανούς σφετεριστές στα κατεχόμενα να τα μαζέψουν και να φύγουν από τις κλεμμένες περιουσίες που σφετερίζονται [‘Ελευθερία’ Λονδίνου 25/06/2009, σελ. 2].

Για την κίνηση αυτή πρωτοστάτησε στο Λονδίνο η ρατσιστική οργάνωση «Embargoed!» [Δελτίο Τύπου Embargoed 18/09/2009]. Η Εμπάργκοτ ιδρύθηκε μετά το 2004 με βρετανικές πλάτες και με κύριο στόχο την προώθηση της αναγνώρισης των κατεχομένων, των απευθείας πτήσεων και την διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων επικαλούμενη ότι δεν έγινε εισβολή το 1974…

Τουρκική θέση – Βρετανική ταύτιση
Συνεπώς, δεν είναι επομένως καθόλου περίεργο που ο ψευδουπουργός εσωτερικών του κατοχικού καθεστώτος Ilkay Kamil δήλωσε, μετά την απόφαση του Αγγλικού Εφετείου, ότι αυτή δεν βοηθά στην λύση του Κυπριακού, αλλά μάλλον θα εμποδίσει τις «ειρηνικές» διαπραγματεύσεις…

Να θυμίσουμε ότι η πάγια αυτή βρετανο-τουρκική αλαζoνική θέση εκφράζετο συχνά από τον Σερ Ντέιβιντ Χάνει, αλλά και μέχρι σήμερα από το Foreign Office, ο οποίος σε ερωτήσεις ή συζητήσεις πάντα απαντούσε πως το «το Κυπριακό δεν θα λυθεί δια του νόμου» αλλά με συνολική διευθέτηση. Και αυτό γιατί η ρατσιστική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και η νομιμοποίηση των κουβαλητών εποίκων,  με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, την διεθνή νομιμότητα και την δημοκρατία, δεν μπορούν ούτε να εφαρμοστούν ούτε να νομιμοποιηθούν!

Η Βαρώνη Glenys Kinnock
H Glenyis Kinnock είναι σύζυγος του πρώην ηγέτη των Εργατικών Neil Kinnock και από το 1994 μέχρι το 2009 ήταν Ευρωβουλευτής. Στον ανασχηματισμό του 2009 και αίφνης μετά την παραίτηση της υφυπουργού ΚάρολαIν Φλίντ,  η Κλένις Κίννοκ παραιτήθηκε αστραπιαία από Ευρωβουλευτής και την επομένη 30 Ιουνίου 2009 της δόθηκε από τον πρωθυπουργό Γκόρτον Μπράουν ο τίτλος της Βαρώνης για να μπορέσει να διοριστεί στην Κυβέρνηση (στην Βρετανία αν δεν είσαι μέλος μιας από τις Βουλές δεν μπορείς να διοριστείς στην κυβέρνηση). Αμέσως μετά,  διορίστηκε Υφυπουργός Ευρώπης αντικαθιστώντας την Κάρολαιν Φλίντ. Στις 12 Οκτωβρίου 2009 όμως, μετακινήθηκε σε Υφυπουργό  με ευθύνες για την Αφρική, Καραϊβική, Κεντρική Αφρική και Ηνωμένα Έθνη και αντικατεστάθη από τον νυν Υφυπουργό Κρίς Μπράιαντ.

Στην Βουλή
Στις 19 Ιανουαρίου, την ίδια μέρα που το Εφετείο έδωσε την απόφαση του, ο ανεξάρτητος βουλευτής Bob Spink ρώτησε στην Βουλή των Κοινοτήτων τον ηγέτη του Κοινοβουλίου, κατά πόσον γνωρίζει ότι η Βουλή αναμένει δήλωση από τον υφυπουργό του Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας για την απόφαση του Εφετείου υπέρ του κ. Αποστολίδη και εναντίον των Οράμς. Η οποία απόφαση, είπε, κατοχυρώνει τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των Κυπρίων προσφύγων. «Πρέπει να έχουμε αυτή την δήλωση», είπε, «ούτως ώστε να μην κάνουν το ίδιο ακριβό λάθος και άλλοι Βρετανοί αγοράζοντας κατεχόμενες περιουσίες Κυπρίων που κατακρατούν οι Τούρκοι κατακτητές και οι οποίες πρέπει να επιστραφούν τους νόμιμους ιδιοκτήτες τους δίχως αποζημίωση». [House of Commons, Debates (Main Chamber), Topical Questions 19/01/2010]

Ο ηγέτης του Κοινοβουλίου απαντώντας δήλωσε άγνοια. Απάντησε  ο υφυπουργός Ευρώπης  κ. Κρίς Μπράιαντ,  και είπε πως θα ενημερώσουν το Σώμα το συντομότερο δυνατόν διότι η απόφαση μόλις είχε δοθεί εκείνο το πρωί και ούτε ο ίδιος ήταν καλά καλά ενημερωμένος.

Κατά την διάρκεια συζήτησης για την Αϊτή, άλλος βουλευτής ο Εργατικός ο Jim Sheridan με παρέμβασή του είπε ότι πολλές αθώες οικογένειες εκδιώχθηκαν από τις περιουσίες τους κατά την διάρκεια της κατοχής της βόρειας περιοχής της Κύπρου το 1974. Απευθυνόμενος προς τον υφυπουργό Ευρώπης κ. Κρίς Μπράιαντ, τον ρώτησε αν συμφωνεί ότι οποιαδήποτε ειρηνική διευθέτηση θα πρέπει να επιτρέψει σ΄αυτούς τους ανθρώπους να επιστρέψουν στις νόμιμες περιουσίες τους ή να αποζημιωθούν.

Ο Κρίς Μπράιαντ με εμφανή την αμηχανία του, και δίχως καν να επικροτεί την απόφαση του Εφετείου (εξάλλου ο προιστάμενος του ΥΠΕΞ David Miliband στις 12/1/2010 πλάι στον Α. Νταβούτογλου στο Λονδίνο επικρότησε τις απαράδεκτες συνομοσπονδιακές προτάσεις που μετέφερε από την Άγκυρα ο Ταλάτ) απάντησε λέγοντας:

«Έχετε απόλυτο δίκαιο ότι ένα από τα θέματα κλειδιά θα είναι το περιουσιακό. Είναι γι΄αυτό που υποστηρίζουμε ένα ολόκληρωμένο – πακέτο λύσης για την Κύπρο. Στο τέλος, η λύση δεν πρέπει να είναι οραματισμός της Άγκυρας, της Αθήνας ή του Λονδίνου, πρέπει να είναι απόφαση των δύο πλευρών, την οποία στη συνέχεια όλοι στην Κύπρο να ψηφίσουν. Η απόφαση του Εφετείου σήμερα στην υπόθεση Οράμς θα προκαλέσει μεγάλους προβληματισμούς τις μέρες που έρχονται.» [House of Commons, Debates (Main Chamber), Topical Questions 19/01/2010]

Από την απάντηση του Υφυπουργού συμπεραίνεται ότι η απόφαση δεν τους άρεσε και θα προσπαθήσουν να βρουν τρόπους υποβάθμισης και περιθωριοποίησής της μέσω πακέτου λύσης, που πάντα επικαλούνται. Γι’ αυτό ρίχνουν την μπάλα στα χέρια των ιδίων των Κυπρίων. Αν και το τι συζητείται στις διαπραγματεύσεις είναι στην βάση του δικού τους ρατσιστικού Σχεδίου Ανάν,  θα πρέπει να το δεχθούν οι ίδιοι οι Κύπριοι για να μην…ευθύνονται το Λονδίνο, η Άγκυρα ή η Αθήνα για τις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ούτε να κατηγορούνται και οι ίδιοι για ασέβεια ή απείθεια προς το Δικαστήριο της ίδιας της χώρας τους (contempt of court) που επισύρει ποινή φυλάκισης…

Η ασέβεια και απείθεια προς την απόφαση του Εφετείου επισύρει, βέβαια την ίδια ποινή φυλάκισης και για τους δικούς μας εν Κύπρω, όλους όσους θα φανεί ότι δεν την σέβονται ή την υποσκάπτουν…

Ιστοσελίδα
Εξάλλου στην ιστοσελίδα του Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας στην σελίδα για τις ταξιδιωτικές οδηγίες για την κάθε χώρα, και συγκεκριμένα στην σελίδα για την Κύπρο μέχρι αυτήν την στιγμή δεν έγινε καμία πρόσθεση και αναφορά στην απόφαση του Εφετείου. Οι συμβουλές που δίδονται παραμένουν οι ίδιες και παρόλον ότι έγιναν πρόσφατα ανανεώσεις, οι διορθώσεις δεν σχετίζονται  με τις αγορές ακινήτων. Αναμένεται ότι θα ακολουθήσουν σχετικές δηλώσεις στις 25 τρέχοντος στην Βουλή.

Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου και η περιφρόνηση
Οι Τούρκοι εξοργίστηκαν με την απόφαση του Αγγλικού Εφετείου αφού απέτυχαν οι προσπάθειες τους μαζί με το βρετανικό Υπ. Εξωτερικών και την Βαρώνη Kinnock να ανατρέψουν την απόφαση των Δικαστηρίων υπέρ του Μελέτη Αποστολίδη. Όπως δήλωσε ο ίδιος ο δικηγόρος του Αποστολίδη κ. Κωνσταντίνος Καντούνας: «Το μήνυμά μου προς όσους καταπατούν περιουσίες και στους παράνομους επιχειρηματίες ανάπτυξης γης στο βορρά είναι ότι το πάρτι τελείωσε. Λυπάμαι» [‘ΚΥΠΕ’ 21/10/2010].

Και καθώς η τουρκική ‘Hürriyet’ έγραψε «να τα μαζέψουν (οι Τούρκοι) και να φύγουν από την Κύπρο» [‘Σημερινή’ 23/01/2010, σελ. 6] ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας μας καλεί …να σιωπήσουμε! Να σταματήσουμε λέει την δημόσια συζήτηση και να επικεντρωθούμε στις συνομιλίες [‘Σημερινή’ 23/01/2010, 24/01/2010, σελ. 5]!!!

Μα κ. Στεφάνου αντιλαμβάνεστε τι λέτε, ή να πιστέψουμε πως τα λέτε για συμπαράσταση προς τους Τούρκους εισβολής και τους Βρετανούς αποικιοκράτες που βγήκαν βρεγμένοι γάτοι από την απόφαση του Αγγλικού Εφετείου; Γιατί εκείνοι που δεν θέλουν να μιλάμε για τις υποθέσεις αυτές  (Αποστολίδη/Ιωαννίδη) είναι οι Τούρκοι και οι Βρετανοί.

Κύριε Στεφάνου, πάψετε την  επικίνδυνη μικροπολιτική σας γιατί οποιαδήποτε προσπάθεια προσβολής ή υπόσκαψης και ασέβειας προς την απόφαση του Αγγλικού Εφετείου πιθανόν να θεωρηθεί και περιφρόνηση του Δικαστηρίου (contempt of court) και σας συνιστώ να διαβάσετε το άρθρο της εφημερίδας ‘Ελευθερίας’ του Λονδίνου ημερομηνίας 21 Ιανουαρίου 2010 και το οποίο καταλήγει ως εξής:

«…Η απόφαση του Αγγλικού Δικαστηρίου πρέπει να τύχει πλήρους αξιοποίησης. Βέβαια, μερικοί λένε, με αφέλεια, ότι «μα δεν θα λυθεί το Κυπριακό στα Δικαστήρια»! Σωστά, δεν θα πάμε στα δικαστήρια για να λύσουμε το εθνικό μας θέμα. Όμως, ζούμε σ΄εναν κόσμο που διέπεται από νόμους, κανόνες και αρχές. Δεν είναι δυνατόν σε πράξεις ιδιωτικού ή δημοσίου χαρακτήρα να αγνοούνται νόμοι και δικαστικές αποφάσεις. Δεν ζούμε σε ζούγκλα! Και οι πολιτικοί ηγέτες δεν μπορούν να συμπεριφέρονται ασύδοτα, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους νόμους και το Διεθνές Δίκαιο. Πολύ περισσότερο, κανείς δεν δικαιούται να περιφρονεί δικαστικές αποφάσεις. Διότι η ασέβεια και η απείθεια προς το Δικαστήριο (contempt of court) επισύρει ποινή φυλάκισης…»

* Η Φανούλα Αργυρού είναι ερευνήτρια – δημοσιογράφος, πρόσφυγας από την κατεχόμενη Λευκωσία και ζει στο Λονδίνο. Είναι συγγραφέας, μεταξύ άλλων, των βιβλίων “Από την Ένωση στην Κατοχή” και “Top Secret: Η βρετανική κηδεμόνευση του Κυπριακού” (εκδόσεις Γερμανός, 2004).

Παλιό σχέδιο πρόκλησης έντασης με την Ελλάδα το 2003 24/01/2010

‘Εμπροσθοφύλακας’
«Παλιό σχέδιο πρόκλησης έντασης με την Ελλάδα το 2003»
24 Ιανουαρίου 2010
Συντακτική Ομάδα

Η τουρκική εφημερίδα ‘Taraf’ , η οποία θεωρείται ως ένα εναλλακτικό μέσο ενημέρωσης στην Τουρκία, μας πληροφόρησε προσφάτως για σενάρια των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων πρόκλησης έντασης στο Αιγαίο. Αυτά τα σενάρια μας παρουσιάστηκαν ως κατασκευασμένα με σκοπό να προκαλέσουν την πτώση της κυβέρνησης Ερντογάν, αλλά διαψεύστηκαν από το Τουρκικό γενικό επιτελείο. Τελικά, η ανάγνωση των άρθρων δημιουργεί περισσότερες απορίες από ότι υποτίθεται αποκαλύπτει. Μεταξύ των ερωτημάτων, μπορούμε να συνοψίσουμε τα εξής:

Η κατηγορία κατάρριψης αεροσκάφους της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας θα αφορούσε κατάρριψη εντός ή εκτός του Ελληνικού εναερίου χώρου; Σε κάθε περίπτωση, κατάρριψη οποιοδήποτε πολεμικού αεροσκάφους μέσα στον δικό του εναέριο χώρο αποτελεί casus belli για οποιαδήποτε σοβαρή χώρα, ανεξαρτήτως της συνύπαρξης ή μη στην ίδια στρατιωτική συμμαχία.  Πώς οι Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ήταν τόσο σίγουρες πως η κατάρριψη οποιουδήποτε αεροσκάφους θα οδηγούσε σε μια ελεγχόμενη κρίση; Θα διακινδύνευαν οι Τούρκοι στρατηγοί έναν πιθανό πόλεμο έτσι ώστε να ανατρέψουν την πολιτική κατάσταση υπέρ τους; Κι αν ναι, πως μπορούσαν να είναι τόσο σίγουροι πως θα τον κέρδιζαν;

Δεν μας κάνει εντύπωση το γεγονός πως οι Τούρκοι όχι μόνο δεν απέρριψαν τα σενάρια ως φανταστικά, αλλά δήλωσαν ευθαρσώς πως πρόκειτο για στρατιωτικά σενάρια έναντι της «εξωτερικής απειλής». Από τη μία αποδέχονται πως είναι ένα πραγματικό σενάριο δημιουργίας μιας κρίσης με την Ελλάδα εκ του μη όντος, από την άλλη είναι πρόθυμοι να αποκαλύψουν και την επόμενη αξίωση τους στο Αιγαίο που είναι το δικαίωμα της «αυτοάμυνας», πρακτικά η αξίωση η Τουρκία να είναι ο μοναδικός αφέντης του εναερίου χώρου της Ελλάδος. Το γεγονός πως το Τουρκικό επιτελείο μπήκε στον κόπο να δώσει εξηγήσεις για ένα δημοσίευμα μιας εφημερίδας μικρής κυκλοφορίας που αφορούσε ένα απόρρητο στρατιωτικό σενάριο, μας βάζει σε σκέψεις ως αναφορά την αρχική πρόθεση γύρω από τη δημοσιοποιησή του.

Είναι χαρακτηριστικό πως  ο Μπιράντ προσπερνά τόσο άκομψα την πιθανότητα ελληνοτουρκικού πολέμου μέσα από ένα τέτοιο σενάριο, προσπαθώντας να περάσει την Ελλάδα ως μια ασήμαντη ποσότητα. Αν το παρόν σενάριο είναι κομμάτι μιας υποτιθέμενης σύγκρουσης της Τουρκικής κυβέρνησης με τις ένοπλες δυνάμεις της, τότε γιατί δεν γίνονται άμεσες ενέργειες; Και αν η Τουρκική κυβέρνηση χρειάζεται να κάνει …έρευνα (!) για να βρει που είναι κρυμμένα τα …δημοσιοποιημένα αρχεία του «σχεδίου Βαριά»,  πάει να πει πως δεν έχει κανένα απολύτως έλεγχο πάνω στις ένοπλες δυνάμεις, οπότε και τα υποτιθέμενα βήματα εκδημοκρατισμού της Τουρκίας αποδεικνύονται, για πολλοστή φορά, ανέκδοτο. Σε κάθε περίπτωση, τίποτα δεν συνηγορεί πως ένα σενάριο παρόμοιας υφής θα μπορούσε ποτέ να χρησημοποιηθεί ως αφορμή ανατροπής ενός εσωτερικού καθεστώτος, αφού η ίδια η φύση του επεισοδίου θα μπορούσε δυνητικά να λειτουργήσει και αμφίδρομα, ενάντια στους πραξικοπηματίες.

Η αναφορά της Ελλάδος ως εξωτερικής απειλής με αφορμή  τη δημοσιοποίηση ενός σεναρίου που κανονικά, σε άλλες συνθήκες και σε άλλες χώρες, η υλοποίηση του ισοδυναμούσε με έναρξη πολέμου, σε συνδυασμό με την γελοία απάντηση του κ. Δημήτρη Δρούτσα, έχει ήδη δημιουργήσει ένα τετελεσμένο υπέρ της Τουρκίας, χαρίζοντας  της το μονοπώλιο της βίας πάνω από το Αιγαίο, ένα τετελεσμένο που η Τουρκία θα αξιοποιήσει εν ευθέτω χρόνω.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘In.gr’
«Για σχέδιο πρόκλησης έντασης με την Ελλάδα το 2003 κάνει λόγο τουρκική εφημερίδα.  Στόχος η «πτώση» Ερντογάν»
20 Ιανουαρίου 2010

Ακόμα και σε πτώση τουρκικού αεροσκάφους στόχευε το σχέδιο, προκειμένου να προκληθεί ένταση με την Αθήνα .

Για σχέδιο πρόκλησης έντασης με την Ελλάδα που θα μπορούσε να οδηγήσει μέχρι και σε πτώση τουρκικού αεροσκάφους, κάνει λόγο σε δημοσίευμά της η τουρκική εφημερίδα Taraf. Στόχος του σχεδίου ήταν η πτώση της κυβέρνησης Ερντογάν. Στην κατάρτιση του «σχεδίου Βαριά» έλαβαν μέρος, σύμφωνα με την εφημερίδα, 162 αξιωματικοί των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, εκ των οποίων οι 29 ήταν ανώτατοι.

Το σχέδιο, σύμφωνα με την Taraf, αποσκοπούσε στην πτώση της κυβέρνησης Ερντογάν και περιλάμβανε επί μέρους «σχέδιο πολεμικής αεροπορίας», το οποίο έφερε τη σφραγίδα «άκρως απόρρητο» και είχε ημερομηνία «Φεβρουάριος 2003». Το σχέδιο υπέγραφε ο διοικητής της Πολεμικής Αεροπορίας πτέραρχος Ιμπραχίμ Φιρτίνα.

Το σχέδιο φέρει τον τίτλο «καθήκον» και σε αυτό σημειώνονται τα εξής: «Με σκοπό την κήρυξη στρατιωτικού νόμου στο σύνολο της Τουρκίας και την επιτυχία των διοικήσεων του στρατιωτικού νόμου, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας θα αυξήσει την ένταση με την Ελλάδα, θα προκαλέσει τους υποστηρικτές της ισλαμικής οπισθοδρόμησης και τη δραστηριότητά τους εναντίον των ενόπλων δυνάμεων».
Σε άλλο σημείο του σχεδίου αναφέρεται:

«Κατά τις πτήσεις στο Αιγαίο θα παρενοχλούνται τα αεροσκάφη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και θα διαμορφωθεί κλίμα σύγκρουσης. «Εάν είναι δυνατόν, θα προκληθεί πτώση ενός αεροσκάφους μας από την ελληνική πολεμική αεροπορία και εάν δεν πραγματοποιηθεί αυτό, θα προκληθεί πτώση δικού μας αεροσκάφους με πυρά, σε κατάλληλο χώρο και χρόνο από πιλότο του Ειδικού Σμήνους το οποίο έχει αναδιαρθρωθεί. Θα διοχετευτούν στα ΜΜΕ ειδήσεις περί της πτώσης του αεροσκάφους μας από την ελληνική πολεμική αεροπορία και θα παρουσιαστεί η αδυναμία της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στο θέμα αυτό».
Σύμφωνα με την εφημερίδα, το σχέδιο πρόκλησης έντασης με την Ελλάδα ανέφερε επίσης ότι «θα αυξηθεί με τρόπο ελεγχόμενο η εχθρότητα και η ένταση εναντίον της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας και θα διασφαλιστεί ώστε οι πιλότοι να είναι πιο επιθετικοί κατά τις πτήσεις. Θα ανακοινωθεί ανεπισήμως στους πιλότους ότι σε παρόμοια περιστατικά θα μπορούν να ανοίγουν ακόμη και πυρ, στο πλαίσιο της νόμιμης άμυνας».

Η εφημερίδα γράφει ότι «παράλληλα με την προβοκάτσια αυτή που θα εξελισσόταν στον αέρα, το σχέδιο στόχευε στην αύξηση της έντασης στα σύνορα στη Θράκη και στη δημιουργία κλίματος επιστράτευσης σε όλη την περιοχή» και παραθέτει άλλο ένα σημείο από το σχέδιο:
«Η ένταση θα αυξηθεί και στα σύνορα στη Θράκη, θα πραγματοποιηθούν περιπολίες σε περιοχές πλησίον των συνόρων στη Θράκη, ενώ θα διεξαχθούν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το Πολεμικό Ναυτικό στο Αιγαίο. Στα αεροδρόμια Μπαλίκεσιρ, Τσίγλι, Τσόρλου και Νταλάμαν θα περιμένουν αεροσκάφη με βάση την αρχή 24 ωρών και ακόμη στο παραμικρό επεισόδιο θα απογειωθούν αεροσκάφη scrable.
«Η διοίκηση του 134ου σμήνους θα πραγματοποιεί επιδείξεις κάθε δύο μέρες, σε διάφορες πόλεις, καλεσμένη των βιομηχανικών επιμελητηρίων, των επιχειρηματιών, των δικηγορικών συλλόγων κλπ. Θα αυξηθεί η συμπάθεια του λαού προς τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και κατά τις επιδείξεις θα μοιραστούν δώρα στο λαό και ιδιαίτερα στα παιδιά».

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘in.gr’
«Επιβεβαιώνει ο τουρκικός στρατός τα σχέδια έντασης με Ελλάδα, διαψεύδει πραξικόπημα »
21 Ιανουαρίου 2010

Το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων επιβεβαίωσε το σχεδιασμό στρατιωτικών σεμιναρίων και ασκήσεων, μετά από αποκάλυψη της τουρκικής εφημερίδα Taraf σχετικά με σχέδια αύξησης της έντασης στις σχέσεις με την Ελλάδα, διέψευσε, ωστόσο, ότι ήθελε να ανατρέψει την κυβέρνηση.

Αν και το τουρκικό Γενικό Επιτελείο χαρακτήρισε απαράδεκτους τους «ισχυρισμούς» της εφημερίδας, παραδέχθηκε ότι το «επιχειρησιακό σχέδιο» στο οποίο αυτή αναφερόταν είναι πραγματικότητα.

Η εφημερίδα είχε γράψει ότι στο πλαίσιο των προσπαθειών για ανατροπή της κυβέρνησης, ανώτατοι αξιωματικοί είχαν καταρτίσει το 2003 σχέδια για κλιμάκωση της έντασης με την Ελλάδα, προκειμένου να δημιουργηθεί αναταραχή εντός της χώρας με στόχο την πτώση της κυβέρνησης Ερντογάν.

Στο πλαίσιο αυτό, προβλεπόταν η κλιμάκωση των πτήσεων τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών στο Αιγαίο, με σκοπό να καταρριφθεί τουρκικό αεροσκάφος από ελληνικό ή να γίνει κατάρρευση από τουρκικά πυρά και να κατηγορηθεί στη συνέχεια η Αθήνα.

Ταυτόχρονα, τα σχέδια προέβλεπαν αύξηση της στρατιωτικής κινητικότητας στην περιοχή των ελληνοτουρκικών συνόρων.

Στην ανακοίνωση του τουρκικού στρατού υπογραμμίζεται ότι το «Σεμινάριο Σχεδιασμού», όπως αναφέρεται, «περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα ασκήσεων της περιόδου 2003-2006 του Γενικού Επιτελείου».

Αναφέρεται ότι «σκοπός του Σεμιναρίου Σχεδιασμού είναι η ανάπτυξη των επιχειρησιακών σχεδίων που ετοιμάζονται σχετικά με την εξωτερική απειλή και η διασφάλιση της εκπαίδευσης του σχετικού προσωπικού. Το Σεμινάριο εφαρμόστηκε στο πλαίσιο σεναρίου το οποίο περιλάμβανε περίοδο συνεχώς αυξανόμενης έντασης».

Στην ίδια ανακοίνωση υπογραμμίζεται ότι «το Σεμινάριο ασχολήθηκε και με θέματα στρατιωτικού νόμου, ο οποίος εφαρμόζεται και σε περιπτώσεις πολέμου ή σε περιπτώσεις εμφάνισης καταστάσεων όπου ο πόλεμος καθίσταται αναγκαίος».

Το επιτελείο ανέφερε ότι «δεν είναι δυνατόν να δεχθεί κάποιος που διαθέτει νου και συνείδηση, τους ισχυρισμούς που προβάλλονται σχετικά με το σχέδιο».

Την Πέμπτη, η εφημερίδα Taraf ασχολήθηκε εκ νέου με το θέμα, αποκαλύπτοντας τα ονόματα 36 δημοσιογράφων που σύμφωνα με τα σχέδια αυτά θα συλλαμβάνονταν μετά την επιβολή του στρατιωτικού νόμου. Μεταξύ τους υπήρχαν γνωστά ονόματα, όπως του αρμενικής καταγωγής δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ που δολοφονήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2007.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, τα σενάρια προέβλεπαν τη σύλληψη συνολικά 200.000 ατόμων.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Πρώτο Θέμα’
«Τούρκοι στρατηγοί σχεδίαζαν θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο».
22 Ιανουαρίου 2010

Την τεχνητή πρόκληση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία που θα είχαν δημιουργήσει οι ίδιες οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις σχεδίαζε κομμάτι του τουρκικού στρατού που εικάζεται ότι ταυτίζεται με την παραστρατιωτική οργάνωση Εργκενέκον. Πρώτος στόχος των «πασάδων» ήταν να έρθουν οι δύο χώρες στα πρόθυρα πολέμου μέσω της κατάρριψης τουρκικού αεροσκάφους από άλλο τουρκικό μαχητικό, ενέργεια που ωστόσο θα αποδιδόταν στην Ελλάδα. Μέσα από τη δημιουργία κλίματος αναταραχής οι Τούρκοι στρατηγοί θα χρησιμοποιούσαν την ελληνοτουρκική σύρραξη για να «γκρεμίσουν» από την εξουσία τον Ταγίπ Ερντογάν.
Το θέμα αποκάλυψε με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της η τουρκική εφημερίδα Taraf με αποτέλεσμα να ξεσπάσει σάλος τόσο σε Τουρκία, όσο και σε Ελλάδα.

Σε απάντηση τους, οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις ουσιαστικά επιβεβαιώνουν την ύπαρξη σχετικού σχεδίου, σημειώνοντας ότι επρόκειτο για σεμινάριο -όπως το χαρακτηρίζουν- σκοπός του οποίου ήταν η «ανάπτυξη επιχειρησιακών σχεδίων, αναφορικά με εξωτερική απειλή και η εκπαίδευση του προσωπικού. Τα περί πραξικοπήματος αντιβαίνουν στην κοινή λογική, αφού ο στρατιωτικός νόμος εφαρμόζεται και σε περιπτώσεις πολέμου» καταλήγει η ανακοίνωση του τουρκικού γενικού επιτελείου.

Ερωτηθείς για το θέμα, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών κ. Δημήτρης Δρούτσας, δήλωσε ότι οι πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας «είναι ενδεικτικές μιας νοοτροπίας που συντηρείται σε κύκλους της γειτονικής χώρας. Είναι ενδεικτικές των εμποδίων που αντιμετωπίζουμε στην προσπάθεια οικοδόμησης σχέσεων εμπιστοσύνης και συνεργασίας με την Τουρκία». Υπογράμμισε ότι το θέμα διερευνάται ακόμα και ότι «από την πλευρά μας θα παρακολουθήσουμε με μεγάλη προσοχή τις εξελίξεις και την πορεία των ερευνών. Δεν μπορώ όμως παρά να εκφράσω και τη δυσαρέσκεια και τη λύπη μου για τα σενάρια αυτά. Ελπίζω τουλάχιστον ότι σήμερα αποτελούν παρελθόν».

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘ΣΚΑΪ’
«Η Τουρκία και ο στρατός»
01 Ιουλίου 2008

Το βράδυ της 4ης Μαρτίου, μια μαύρη Μερσεντές διέσχισε με ιλιγγιώδη ταχύτητα τους δρόμους της Άγκυρας έως ότου φτάσει στο Αρχηγείο του τουρκικού στρατού. Η Μερσεντές μετέφερε τον Οσμάν Πακσούτ, δεύτερο στην ιεραρχία δικαστή στο Ανώτατο Δικαστήριο της Τουρκίας.

Η συνάντηση του με τον διοικητή των χερσαίων στρατιωτικών δυνάμεων της Τουρκίας, στρατηγό Ιλκέρ Μπασμπούγκ, επρόκειτο να είναι μυστική, οι κάμερες ασφαλείας είχαν απενεργοποιηθεί, επειδή ακριβώς η συνάντηση θα γινόταν σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη, πολιτικά, στιγμή. Η τουρκική Αντιπολίτευση μόλις είχε προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο, ζητώντας την ανατροπή νόμο που ψηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία, και επιτρέπει στις γυναίκες να φορούν την ισλαμική μαντίλα μέσα στα Πανεπιστήμια.

Σε λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες, στις 31 Μαρτίου το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι θα εξετάσει την προσφυγή της Αντιπολίτευσης για απαγόρευση της λειτουργίας του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και τον αποκλεισμό από την πολιτική διαδικασία, 71 στελεχών του κόμματος του κυρίου Ερντογάν, συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου, αλλά και του προέδρου της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ. Η κατηγορίες στηρίζονται στην υπόθεση ότι το κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν προσπαθεί να επιβάλλει την Σαρία, δηλαδή τον ισλαμικό νόμο στην Τουρκία.

Η απόφαση αυτή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δίνει ακόμη περισσότερο «ύποπτο» χαρακτήρα στη συνάντηση του δικαστή Πακσούτ με τον στρατηγό Μπασμπούγκ, ο οποίος και προορίζεται ως διάδοχος του στρατηγού Μπουγιούκανιτ, στο Γενικό Επιτελείο Στρατού της Τουρκίας. Οι κινήσεις αυτές ενισχύουν τις υποψίες πολλών Τούρκων ότι ο στρατός και οι δικαστές είναι πίσω από την παρασκηνιακή προσπάθεια ανατροπής της μετριοπαθούς κυβέρνησης, ισλαμικών πολιτικών ριζών, με «δικαστικό πραξικόπημα». Οι κινήσεις αυτές έπονται τις απόπειρας των στρατηγών να εμποδίσουν τον Αμπντουλάχ Γκιουλ, τον Απρίλιο του 2007, να γίνει πρόεδρος της Τουρκίας.

Πολλοί λίγοι Τούρκοι θα είχαν μάθει για την συνάντηση του στρατηγού με τον ανώτατο δικαστή αν η είδηση δεν είχε δημοσιευθεί στην καθημερινή εφημερίδα Taraf. Από την ημέρα της κυκλοφορίας της τον τελευταίο Νοέμβριο, με μότο την φράση «το να σκέφτεται κανείς σημαίνει να λαμβάνει θέση», η Taraf έχει δημοσιεύσει μια σειρά από άρθρα και πληροφορίες που «αποκαλύπτουν» την προσπάθεια του στρατού να υπονομεύσει την κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν και του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Η εφημερίδα έχει κερδίσει σε κύρος και κυκλοφορία προς ικανοποίηση του εκδότη της, Μπασάρ Αρσλάν.

Εν μέσω φημών ότι ο στρατός προετοιμάζει πραξικόπημα, η Taraf έχει γίνει η εφημερίδα που διαβάζουν οι νεαροί Τούρκοι οι οποίου δεν φοβούνται να μιλήσουν πολιτικά, και πιστεύουν ότι το μέλλον της Τουρκίας πρέπει να καθορίζεται από το λαό και όχι από τους στρατιωτικούς. Πριν από μερικές ημέρες 7.000 τούρκοι πολίτες πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Κωνσταντινούπολη, διαδηλώνοντας κατά ενός πιθανού πραξικοπήματος, πολλοί από αυτούς κραδαίνοντας την Taraf.

Η εφημερίδα, η αρθρογραφία και τα ρεπορτάζ της οποίας έχουν «προκλητικό» για το κατεστημένο χαρακτήρα, έκανε δυναμική εμφάνιση, όταν πρόσφατα δημοσίευσε έγγραφα σύμφωνα με τα οποία, το Γενικό Επιτελείο φέρεται να οργανώνει εκστρατεία κινητοποίησης της κοινής γνώμης κατά της κυβέρνησης Ερντογάν και των οπαδών της. Το προσχέδιο του Γενικού Επιτελείου συντάχθηκε όταν το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης κέρδισε τις εκλογές του Ιουλίου του 2007 και επέστρεψε στην κυβέρνηση. Το Γενικό Επιτελείο διέψευσε τα δημοσιεύματα και ανακοίνωσε ότι δεν ενέκρινε κανένα τέτοιο έγγραφο, αλλά δεν αρνήθηκε την ύπαρξη του. Πάντως οι πληροφορίες της τουρκικής εφημερίδας προέρχονται από δυσαρεστημένους με την ηγεσία του, αξιωματικούς του τουρκικού στρατού.

Τέτοιους είδους διαρροές έφθειραν την εικόνα του τουρκικού στρατού, και ενέτειναν τις φήμες για «σχίσμα» στην ηγεσία του Γενικού Επιτελείου. Στο παρελθόν διαφορές στο εσωτερικό του στρατεύματος ήρθαν στην επιφάνεια με δημοσίευμα του εβδομαδιαίου περιοδικού Nokta, που έφερε στο φως της δημοσιότητας το ημερολόγιο ανώτατου διοικητή του τουρκικού ναυτικού, ο οποίος περιέγραφε δύο αποτυχημένες προσπάθειες στρατιωτικού πραξικοπήματος το 2004. Μετά από λίγο καιρό το περιοδικό έκλεισε μετά από παρέμβαση των δικαστών και ο εκδότης διώχθηκε για συκοφαντική δυσφήμιση. Ίσως η εφημερίδα Taraf να έχει την ίδια μοίρα.

Η Taraf είναι ήδη πολύ ισχυρότερη από το περιοδικό Nokta. Η Γιασμίν Κονγκάρ, μαχητική δημοσιογράφος της εφημερίδας και δεύτερη στην ιεραρχία δηλώνει ότι η Taraf αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο εργάζονται και λειτουργούν τα μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία. Η κυκλοφορία της εφημερίδας, που πουλά 25.000 φύλλα την ημέρα συνεχίζει να ανεβαίνει. Πάντως η εφημερίδα αντιμετωπίζει εκστρατεία λάσπης από παρασκηνιακούς κύκλους που διαδίδουν ότι η εφημερίδα χρηματοδοτείται από «ισλαμιστική αδελφότητα» που έχει σχέση με το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, και επίσης ότι λαμβάνει «εντολές» από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Είναι όμως πολύ εύκολο να υπερεκτιμήσει κανείς την επιρροή μιας εφημερίδας όπως η Taraf, ή της «κοινωνίας των πολιτών» στο σύνολο της, και την δυναμική τους μέσα στην κοινωνία. «Η τουρκική κοινωνία των πολιτών δεν έχει καν τη δύναμη να επιβάλλει τον επανασχεδιασμό κεντρικών δρόμων, πόσο μάλλον να επηρεάσει τις κινήσεις των στρατηγών και τις αντιλήψεις του περί εθνικού συμφέροντος», υποστηρίζει ο Χάουαρντ Άϊσενστατ, ιστορικός με έδρα τη Νέα Υόρκη.

«Η εμπιστοσύνη του τουρκικού λαού προς τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, το υψηλό τους γόητρο, αλλά και η ένταση του τουρκικού εθνικισμού, διασφαλίζουν μια χλιαρή αντίδραση του λαού σε περίπτωση στρατιωτικού πραξικοπήματος» συμπληρώνει ο ιστορικός Χάουαρντ Άϊσενστατ. Πάντως όπως δήλωσε πρόσφατα η κυρία Κονγκάρ από την εφημερίδα Taraf, «υπάρχουν στελέχη των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων που θεωρούν ότι το εθνικό συμφέρον της Τουρκίας μπορεί να συμβαδίσει με την διαδικασία εκδημοκρατισμού, και γι αυτό θα συνεχίσουν να διαρρέουν πολύτιμες πληροφορίες προς τον Τύπο».

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

‘Τα Νέα’
«Οι στρατηγοί σχεδίαζαν νέα Ίμια »
22 Ιανουαρίου 2010
Αριστοτελία Πελώνη

Πολύ κοντά στην πραγματικότητα θεωρούν πως είναι το σενάριο «Βαριοπούλα» (προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης Ερντογάν το 2003 με παράλληλη πρόκληση κρίσης στο Αιγαίο από στρατιωτικούς) τρεις Τούρκοι αναλυτές που μιλούν στα «ΝΕΑ». Θεωρούν μάλιστα πως η διάψευση των ισχυρισμών από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο δεν είναι καθόλου πειστική…

«Παρά τις διαβεβαιώσεις του Γενικού Επιτελείου ότι το σενάριο δεν είχε καμία σχέση με την ανατροπή της κυβέρνησης, αυτό φαίνεται σοβαρό. Απλώς εντυπωσιάζομαι από το πόσο εξωφρενικό είναι! Αν οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις το πήραν στα σοβαρά, είμαι απογοητευμένος», λέει στα «ΝΕΑ» ο Μεχμέτ Αλί Μπιράντ, αναλυτής του CΝΝ Τurk και επικεφαλής στο Κanal D. Επισημαίνει ότι η διάψευση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου «δεν ήταν και πολύ πειστική» και αυτό διότι «η εμπειρία του παρελθόντος μας δείχνει ότι πάντα γίνεται κάποιου είδους προετοιμασία πριν από πραξικοπήματα». Ο δημοσιογράφος πιστεύει ότι η κυβέρνηση Ερντογάν έχει λάβει σοβαρά υπ΄ όψιν το σενάριο που είδε το φως της δημοσιότητας, «γι΄ αυτό δεν προέβη σε ανακοίνωση και αναμένει τα αποτελέσματα της έρευνας που θα γίνει». Κατά τον Μπιράντ, υπάρχει και η θετική πλευρά: «Το σενάριο δεν είναι έκπληξη. Η έκπληξη είναι ότι κατέληξε σε μια εφημερίδα. Πέντε χρόνια πριν, αυτό δεν θα γινόταν. Είναι καλό σημάδι ότι η «Ταράφ» είχε τα κότσια να το δημοσιεύσει και είναι δείγμα ότι η Τουρκία αλλάζει».

Εσωτερικοί, εξωτερικοί εχθροί

Τα «έγγραφα εθνικής ασφαλείας» που δημοσιεύθηκαν, διευκρινίζει ο Τζελάλ Μπασλανγκίτς, δημοσιογράφος κουρδικής καταγωγής και αρθρογράφος σε μία σειρά από τουρκικές εφημερίδες, ορίζουν τους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Σύμφωνα με το έγγραφο, υπογραμμίζει, «οι εσωτερικοί εχθροί είναι οι μειονότητες, οι μουσουλμάνοι, το ακραίο Ισλάμ και αυτοί που θέλουν να διαιρέσουν τη χώρα (οι Κούρδοι). Είναι σαφές ότι βλέπουν τους συμπατριώτες τους ως εχθρούς. Με αυτή τη λογική, είναι οι Τούρκοι πολίτες αυτοί που πρέπει να εξουδετερωθούν». Το σενάριο αποδεικνύει, συνεχίζει, ότι «εξωτερικοί εχθροί και η κυβέρνηση της χώρας που δεν ταιριάζει στη δική τους νοοτροπία, μπήκαν στο ίδιο καλάθι. Αλλά και ότι προτιμούν να λύνουν τα εσωτερικά προβλήματα με τις δικές τους μεθόδους και χρησιμοποιούν την εξωτερική πολιτική για να προκαλέσουν συγκρούσεις στο εσωτερικό». Γιατί με αυτό τον τρόπο; «Διότι, ως σύμμαχος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, η Τουρκία δεν μπορεί να προκαλέσει πόλεμο. Ωστόσο με την προσπάθεια να προκληθεί ένταση στο Αιγαίο, αποδεικνύεται ότι προσπαθούν να κάνουν εσωτερικές «ρυθμίσεις» με στρατιωτικά άδικες μεθόδους».

«Χούντες στον Στρατό»

Το σχέδιο είναι μόνο το πιο πρόσφατο μιας σειράς από απόπειρες πραξικοπημάτων από το 2003 και αφορά την έρευνα για την οργάνωση Εργκένεκον, θυμίζει ο Σαχίν Αλπάι, αρθρογράφος της εφημερίδας «Ζαμάν» και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μπαχτσεσεχίρ, ο οποίος θεωρεί ότι το σενάριο είναι αξιόπιστο. Για του λόγου το αληθές, «η τουρκική ιστορία από το ΄50 και μετά είναι γεμάτη από συνωμοσίες για πραξικοπήματα. Ακόμη και πρόσφατα, πολλές συνωμοσίες με παρόμοια και φαινομενικά απίστευτα σενάρια αποκαλύφθηκαν». «Οι συνωμοσίες υποδεικνύουν την ύπαρξη μιας σειράς από χούντες στις τάξεις του Στρατού», σημειώνει. Τονίζει όμως πως το γεγονός ότι τα σχέδια αποκαλύφθηκαν και ερευνώνται, «μπορεί να υποδεικνύει ότι η ηγεσία του Στρατού δεν είναι καθόλου ευχαριστημένη γι΄ αυτά. Θυμίζω ότι ο επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Ιλκέρ Μπασμπούγ έχει πει επανειλημμένα ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν θα γίνουν το λιμάνι όσων είναι ενάντια στη δημοκρατία και τους νόμους».

Η κυβέρνηση Ερντογάν εξετάζει σοβαρά το σενάριο πραξικοπήματος εναντίον της, «γι΄ αυτό και περιμένει τα αποτελέσματα της έρευνας»

Δρούτσας: Ενδεικτικό νοοτροπίας κύκλων της Τουρκίας

Τη δυσαρέσκεια και τη λύπη του για τα σενάρια εξέφρασε χθες ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας. Ερωτηθείς για τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, απάντησε ότι «είναι ενδεικτικές μιας νοοτροπίας που συντηρείται σε κύκλους της γειτονικής χώρας, των εμποδίων που αντιμετωπίζουμε στην προσπάθεια οικοδόμησης σχέσεων εμπιστοσύνης και συνεργασίας».

Πρόσθεσε δε ότι η ελληνική πλευρά θα παρακολουθήσει με προσοχή τις εξελίξεις και την πορεία των σχετικών ερευνών, ενώ εξέφρασε την ελπίδα ότι τα σενάρια «σήμερα αποτελούν παρελθόν».

Οι στρατιωτικοί αρνούνται και μιλούν για σχεδιασμούς ασκήσεων!

Σε νέο γύρο αντιπαράθεσης μεταξύ στρατού και κυβέρνησης στην Τουρκία οδηγεί η αποκάλυψη του σχεδίου «Βαριοπούλα» από την εφημερίδα «Ταράφ» για προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης Ερντογάν το 2003 και πρόκληση κρίσης στο Αιγαίο. Ο στρατός αρνήθηκε χθες όλα όσα του καταλογίζονται υποστηρίζοντας ότι οι σχεδιασμοί έγιναν στο πλαίσιο σεμιναρίου και άσκησης. Άρχισε ήδη εισαγγελική έρευνα, αν και η κυβέρνηση δεν τοποθετήθηκε ακόμη.

Η ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου χθες προκάλεσε μεγαλύτερη ένταση, καθώς ήταν ιδιαίτερα σκληρή. «Κάποιος που διαθέτει μυαλό και συνείδηση δεν είναι δυνατόν να δεχθεί τους ισχυρισμούς που προβάλλονται σχετικά με το σχέδιο αυτό». Ο τουρκικός στρατός επιβεβαίωσε ωστόσο την πραγματοποίηση Σεμιναρίου Σχεδιασμού το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 5-7 Μαρτίου 2003, το οποίο όμως περιλαμβανόταν στο πρόγραμμα ασκήσεων της περιόδου 2003-2006. «Σκοπός είναι η ανάπτυξη των επιχειρησιακών σχεδίων που ετοιμάζονται σχετικά με την εξωτερική απειλή και η διασφάλιση της εκπαίδευσης του σχετικού προσωπικού», σύμφωνα με το Γενικό Επιτελείο.

Ο απόστρατος Τσετίν Ντογάν, ο οποίος φέρεται να υπογράφει το σχέδιο «Βαριοπούλα», προχθές το πρωί φερόταν να έχει αποδεχτεί ότι ήταν επικεφαλής του σχεδίου στην ιστοσελίδα του τηλεοπτικού σταθμού ΤV24. Αργότερα όμως είπε ότι «τα έγγραφα αυτά είναι τα χαρτιά επί των οποίων «έπαιζαν πολεμικά παιχνίδια» στο πλαίσιο των Ειδικών Σεμιναρίων».

Η εφημερίδα «Ταράφ» στο προχθεσινό δημοσίευμά της αποκάλυψε ότι ο στρατός σχεδίασε σε συνάντηση του Μαρτίου του 2003 την πρόκληση κλίματος χάους καθώς και πρόκληση έντασης στο Αιγαίο με κατάρριψη τουρκικού μαχητικού από ελληνικά μαχητικά με στόχο την πτώση της κυβέρνησης Ερντογάν. Χθες η εφημερίδα επανήλθε με νέες αποκαλύψεις για λίστα 843 ονομάτων πολιτών οι οποίοι θα συλλαμβάνονταν αμέσως. Το ερώτημα ωστόσο είναι πώς θα αντιδράσει σήμερα η εφημερίδα «Ταράφ» μετά τη σκληρή επίθεση του Γενικού Επιτελείου εναντίον της; Άλλωστε η κόντρα μεταξύ «Ταράφ» και στρατού ξεκίνησε από την πρώτη ημέρα έκδοσης της εφημερίδας. Εναντίον της εφημερίδας υπάρχουν πολλές αντιδράσεις, ενώ κυκλοφορούν και φήμες ότι χρηματοδοτείται από το κίνημα Γκιουλέν και τους ισλαμιστές.

Το «αντι-ισλαμικό» κίνημα το οποίο άρχισε να δημιουργείται τα τελευταία δύο χρόνια δίνει τώρα τη δική του ερμηνεία στις εξελίξεις υποστηρίζοντας ότι «θα βγουν και άλλα σχέδια» στην επιφάνεια από τον φιλοκυβερνητικό Τύπο με στόχο να πληγεί ο στρατός.